#: locale=nl
## Tour
### Description
tour.description = Masterpieces in Miniature: Treasures from the Rosalinde and Arthur Gilbert Collection
### Title
tour.name = DIVA - MiM
## Skin
### Button
Button_062AF830_1140_E215_418D_D2FC11B12C47.label = LOREM IPSUM
Button_062AF830_1140_E215_418D_D2FC11B12C47_mobile.label = LOREM IPSUM
Button_32FC92D1_2054_282E_41B4_6392C6FD278F.label = ?
Button_32FC92D1_2054_282E_41B4_6392C6FD278F_mobile.label = ?
Button_509AD6EE_4189_FA39_41C7_1B6DE0E5963B.label = FR
Button_509AD6EE_4189_FA39_41C7_1B6DE0E5963B_mobile.label = FR
Button_51701325_418A_9A2B_41C9_E6ACB550E01C.label = DE
Button_51701325_418A_9A2B_41C9_E6ACB550E01C_mobile.label = DE
Button_53BD3358_418A_FA1A_41BA_F32FC64005BA.label = NL
Button_53BD3358_418A_FA1A_41BA_F32FC64005BA_mobile.label = NL
Button_53E5CEB2_4186_8A29_4199_ED490887A037.label = EN
Button_53E5CEB2_4186_8A29_4199_ED490887A037_mobile.label = EN
Button_60E4861B_4902_74A2_41B0_87FF72505963.label = Grondplan
Button_60E4861B_4902_74A2_41B0_87FF72505963_mobile.label = Grondplan
Button_60E4961C_4902_74A6_41A4_FD9AF19F662D.label = Contact
Button_60E4961C_4902_74A6_41A4_FD9AF19F662D_mobile.label = Contact
Button_60F90606_4902_74A2_41AF_8BF4C32FC976.label = Introductie
Button_60F90606_4902_74A2_41AF_8BF4C32FC976_mobile.label = Introductie
Button_60FB3608_4902_74AE_4191_4DBC109A6B88.label = Stralend monumentaal?
Button_60FB3608_4902_74AE_4191_4DBC109A6B88.pressedLabel = Locatie
Button_60FB3608_4902_74AE_4191_4DBC109A6B88_mobile.label = Stralend monumentaal?
Button_60FB3608_4902_74AE_4191_4DBC109A6B88_mobile.pressedLabel = Locatie
Button_60FB3609_4902_74AE_41C6_448E2C539807.label = Perfectie in zakformaat
Button_60FB3609_4902_74AE_41C6_448E2C539807_mobile.label = Perfectie in zakformaat
Button_60FBB607_4902_74A2_41C3_A8587C070676.label = Kunst van de illusie
Button_60FBB607_4902_74A2_41C3_A8587C070676_mobile.label = Kunst van de illusie
Button_620ED59E_4903_D7A2_41BF_83A7DE7E9723.label = Gilbertcollectie vandaag
Button_620ED59E_4903_D7A2_41BF_83A7DE7E9723_mobile.label = Gilbertcollectie vandaag
Button_620F45A4_4903_D7E6_41AB_C9252D3C6597.label = DIVA's collectie
Button_620F45A4_4903_D7E6_41AB_C9252D3C6597_mobile.label = DIVA's collectie
Button_7C50D712_491E_54A2_41D1_668AB75C0632.label = Naar Gelijkvloers
Button_7C50D712_491E_54A2_41D1_668AB75C0632.pressedLabel = Location
Button_7C50D712_491E_54A2_41D1_668AB75C0632_mobile.label = Naar Gelijkvloers
Button_7C50D712_491E_54A2_41D1_668AB75C0632_mobile.pressedLabel = Location
Button_7DB33382_7065_343F_41B1_0B0F019C1828.label = Shop
Button_7DB33382_7065_343F_41B1_0B0F019C1828_mobile.label = Shop
Button_7DB35382_7065_343F_41C5_CF0EAF3E4CFF.label = Gelijkvloers
Button_7DB35382_7065_343F_41C5_CF0EAF3E4CFF.pressedLabel = Location
Button_7DB35382_7065_343F_41C5_CF0EAF3E4CFF_mobile.label = Gelijkvloers
Button_7DB35382_7065_343F_41C5_CF0EAF3E4CFF_mobile.pressedLabel = Location
Button_7DBC8382_7065_343F_4183_17B44518DB40.label = Catalogus
Button_7DBC8382_7065_343F_4183_17B44518DB40_mobile.label = Catalogus
Button_7DBCA382_7065_343F_41DB_48D975E3D9EC.label = Contact
Button_7DBCA382_7065_343F_41DB_48D975E3D9EC_mobile.label = Contact
Button_82E07363_A3F7_6A5A_41D2_043F42F6E413.label = EN
Button_82E07363_A3F7_6A5A_41D2_043F42F6E413_mobile.label = EN
Button_82E08362_A3F7_6A5A_41E0_3091AAFA8E4F.label = EN
Button_82E08362_A3F7_6A5A_41E0_3091AAFA8E4F_mobile.label = EN
Button_82E1E361_A3F7_6A56_41D0_8373217716C5.label = NL
Button_82E1E361_A3F7_6A56_41D0_8373217716C5_mobile.label = NL
Button_82E7835A_A3F7_6A6A_41B1_1BD2AFCF26EA.label = DE
Button_82E7835A_A3F7_6A6A_41B1_1BD2AFCF26EA_mobile.label = DE
Button_AC624130_A392_A636_41E0_46A3581EE031.label = Agenda
Button_AC624130_A392_A636_41E0_46A3581EE031_mobile.label = Agenda
Button_B0AA5CB5_A3BE_FE3E_41E3_F4F0E7C2535F.label = Museumshop
Button_B0AA5CB5_A3BE_FE3E_41E3_F4F0E7C2535F_mobile.label = Museumshop
Button_B12EC19A_A3B2_A6EA_41D8_80ED5C884409.label = Tickets
Button_B12EC19A_A3B2_A6EA_41D8_80ED5C884409_mobile.label = Tickets
Button_B13E018B_A3BE_A6EA_41D7_8FD8E29A1CDF.label = Nieuwsbrief
Button_B13E018B_A3BE_A6EA_41D7_8FD8E29A1CDF_mobile.label = Nieuwsbrief
Button_B52FAA47_A397_BA5A_41E1_079FFD0D3984.label = Bezoekersgids
Button_B52FAA47_A397_BA5A_41E1_079FFD0D3984_mobile.label = Bezoekersgids
### Multiline Text
HTMLText_062AD830_1140_E215_41B0_321699661E7F.html = ___
LOREM IPSUM
DOLOR SIT AME
CONSECTETUR ADIPISCING ELIT. MORBI BIBENDUM PHARETRA LOREM, ACCUMSAN SAN NULLA.
Mauris aliquet neque quis libero consequat vestibulum. Donec lacinia consequat dolor viverra sagittis. Praesent consequat porttitor risus, eu condimentum nunc. Proin et velit ac sapien luctus efficitur egestas ac augue. Nunc dictum, augue eget eleifend interdum, quam libero imperdiet lectus, vel scelerisque turpis lectus vel ligula. Duis a porta sem. Maecenas sollicitudin nunc id risus fringilla, a pharetra orci iaculis. Aliquam turpis ligula, tincidunt sit amet consequat ac, imperdiet non dolor.
Integer gravida dui quis euismod placerat. Maecenas quis accumsan ipsum. Aliquam gravida velit at dolor mollis, quis luctus mauris vulputate. Proin condimentum id nunc sed sollicitudin.
DONEC FEUGIAT:
• Nisl nec mi sollicitudin facilisis
• Nam sed faucibus est.
• Ut eget lorem sed leo.
• Sollicitudin tempor sit amet non urna.
• Aliquam feugiat mauris sit amet.
LOREM IPSUM:
$150,000
___
LOREM IPSUM
DOLOR SIT AME
CONSECTETUR ADIPISCING ELIT. MORBI BIBENDUM PHARETRA LOREM, ACCUMSAN SAN NULLA.
Mauris aliquet neque quis libero consequat vestibulum. Donec lacinia consequat dolor viverra sagittis. Praesent consequat porttitor risus, eu condimentum nunc. Proin et velit ac sapien luctus efficitur egestas ac augue. Nunc dictum, augue eget eleifend interdum, quam libero imperdiet lectus, vel scelerisque turpis lectus vel ligula. Duis a porta sem. Maecenas sollicitudin nunc id risus fringilla, a pharetra orci iaculis. Aliquam turpis ligula, tincidunt sit amet consequat ac, imperdiet non dolor.
Integer gravida dui quis euismod placerat. Maecenas quis accumsan ipsum. Aliquam gravida velit at dolor mollis, quis luctus mauris vulputate. Proin condimentum id nunc sed sollicitudin.
DONEC FEUGIAT:
• Nisl nec mi sollicitudin facilisis
• Nam sed faucibus est.
• Ut eget lorem sed leo.
• Sollicitudin tempor sit amet non urna.
• Aliquam feugiat mauris sit amet.
LOREM IPSUM:
$150,000
___
LOREM IPSUM
DOLOR SIT AMET
___
LOREM IPSUM
DOLOR SIT AMET
JOHN DOE
Licensed Real Estate Salesperson
Tlf.: +11 111 111 111
jhondoe@realestate.com
www.loremipsum.com
Mauris aliquet neque quis libero consequat vestibulum. Donec lacinia consequat dolor viverra sagittis. Praesent consequat porttitor risus, eu condimentum nunc. Proin et velit ac sapien luctus efficitur egestas ac augue. Nunc dictum, augue eget eleifend interdum, quam libero imperdiet lectus, vel scelerisque turpis lectus vel ligula. Duis a porta sem. Maecenas sollicitudin nunc id risus fringilla, a pharetra orci iaculis. Aliquam turpis ligula, tincidunt sit amet consequat ac, imperdiet non dolor.
JOHN DOE
Licensed Real Estate Salesperson
Tlf.: +11 111 111 111
jhondoe@realestate.com
www.loremipsum.com
Mauris aliquet neque quis libero consequat vestibulum. Donec lacinia consequat dolor viverra sagittis. Praesent consequat porttitor risus, eu condimentum nunc. Proin et velit ac sapien luctus efficitur egestas ac augue. Nunc dictum, augue eget eleifend interdum, quam libero imperdiet lectus, vel scelerisque turpis lectus vel ligula. Duis a porta sem. Maecenas sollicitudin nunc id risus fringilla, a pharetra orci iaculis. Aliquam turpis ligula, tincidunt sit amet consequat ac, imperdiet non dolor.
EETKAMER: LUXECONSUMPTIE EN DISTINCTIE
Van trendsetter tot trendvolger
Antwerpen liep tot het begin van
de zeventiende eeuw voorop op het gebied van productie en distributie van luxeartikelen. Vanaf de tweede helft van de zeventiende eeuw ging het echter snel bergaf met de stedelijke economie. Smaakveranderingen en modewisselingen oefenden rond 1700 een belangrijke invloed uit op de economische crisis die Antwerpen trof. Geleidelijk aan richtte de consument zich meer op de opkomende Franse mode. De Franse kunst en cultuur waren toonaangevend in de achttiende eeuw en hadden veel invloed op de stijlontwikkelingen in de Zuidelijke Nederlanden. De hof- en hoofdplaats Brussel werd het na te volgen modecentrum in eigen land.
Tafelservies als statussymbool
In de loop van de achttiende eeuw werd de eettafel uitgerust met allerlei voorwerpen in functie van een steeds meer verfijnde eetcultuur: stellen voor olie en azijn, zout- en mosterdvaten, strooiers voor peper en suiker, sauskommen en terrines. Een luxueuze tafel, sierlijk gedekt met een grote verscheidenheid aan gebruikszilver, was de ideale manier om zich te onderscheiden en een bij elkaar passend zilveren servies was een begerenswaardig statussymbool. Het was echter zodanig duur dat het zelden in één keer kon worden aangekocht.
Na de Franse Revolutie was het hof niet langer het centrum van macht en luxevertoon. Ook in België taande in de negentiende eeuw de macht van de adel en maakte een nieuwe elite opgang, die voornamelijk bestond uit industriëlen en bankiers. België was koploper in het industrialisatieproces waarmee de kloof tussen arme en rijk vergrootte. Terwijl de arbeidersklasse vooral leefde van aardappelen en roggebrood, vertoonde elitevoedsel steeds meer variatie. De culinaire vernieuwing verspreidde zich vanuit Frankrijk. Vooral het sociale gebeuren in Brussel bleek vanaf 1840 een vruchtbare voedingsbodem voor de nieuwe eetcultuur door de aanwezigheid
EETKAMER: LUXECONSUMPTIE EN DISTINCTIE
Van trendsetter tot trendvolger
Antwerpen liep tot het begin van
de zeventiende eeuw voorop op het gebied van productie en distributie van luxeartikelen. Vanaf de tweede helft van de zeventiende eeuw ging het echter snel bergaf met de stedelijke economie. Smaakveranderingen en modewisselingen oefenden rond 1700 een belangrijke invloed uit op de economische crisis die Antwerpen trof. Geleidelijk aan richtte de consument zich meer op de opkomende Franse mode. De Franse kunst en cultuur waren toonaangevend in de achttiende eeuw en hadden veel invloed op de stijlontwikkelingen in de Zuidelijke Nederlanden. De hof- en hoofdplaats Brussel werd het na te volgen modecentrum in eigen land.
Tafelservies als statussymbool
In de loop van de achttiende eeuw werd de eettafel uitgerust met allerlei voorwerpen in functie van een steeds meer verfijnde eetcultuur: stellen voor olie en azijn, zout- en mosterdvaten, strooiers voor peper en suiker, sauskommen en terrines. Een luxueuze tafel, sierlijk gedekt met een grote verscheidenheid aan gebruikszilver, was de ideale manier om zich te onderscheiden en een bij elkaar passend zilveren servies was een begerenswaardig statussymbool. Het was echter zodanig duur dat het zelden in één keer kon worden aangekocht.
Na de Franse Revolutie was het hof niet langer het centrum van macht en luxevertoon. Ook in België taande in de negentiende eeuw de macht van de adel en maakte een nieuwe elite opgang, die voornamelijk bestond uit industriëlen en bankiers. België was koploper in het industrialisatieproces waarmee de kloof tussen arme en rijk vergrootte. Terwijl de arbeidersklasse vooral leefde van aardappelen en roggebrood, vertoonde elitevoedsel steeds meer variatie. De culinaire vernieuwing verspreidde zich vanuit Frankrijk. Vooral het sociale gebeuren in Brussel bleek vanaf 1840 een vruchtbare voedingsbodem voor de nieuwe eetcultuur door de aanwezigheid
ATELIER:
CREATIE EN VAKMANSCHAP
Edelsmeedkunst en diamantbewerking versmelten in
een tijdloos atelier. Een blik achter de schermen verbindt heden
en verleden.
Linkerkant: diamantbewerking
Het gereedschap aan de wand getuigt van een lange geschiedenis aan vakmanschap.
Rechterkant: edelsmeedkunst
Het bewerken van edele metalen is een intensief proces. De objecten tegen de rechterwand illustreren diverse technieken.
Film
In Antwerpen worden diamanten vandaag op hoogtechnologische wijze geslepen. De film toont de productie van een ring in de Antwerpse diamantwijk.
ATELIER:
CREATIE EN VAKMANSCHAP
Edelsmeedkunst en diamantbewerking versmelten in
een tijdloos atelier. Een blik achter de schermen verbindt heden
en verleden.
Linkerkant: diamantbewerking
Het gereedschap aan de wand getuigt van een lange geschiedenis aan vakmanschap.
Rechterkant: edelsmeedkunst
Het bewerken van edele metalen is een intensief proces. De objecten tegen de rechterwand illustreren diverse technieken.
Film
In Antwerpen worden diamanten vandaag op hoogtechnologische wijze geslepen. De film toont de productie van een ring in de Antwerpse diamantwijk.
Is het echt of vals?
De intrinsieke waarde van edelstenen en edele metalen oefent een grote aantrekkingskracht uit op vervalsers en oplichters.
De waarde en uitzonderlijke eigenschappen van diamant zorgen ervoor dat de mens al eeuwen op zoek is naar andere materialen met dezelfde eigenschappen tegen een goedkopere prijs. Vandaag zijn cubic zirconia en synthetisch moissaniet de belangrijke diamantsimulanten.
De afgelopen jaren was er ook een groot aantal nieuwe en versnelde ontwikkelingen op het gebied van synthetisch diamant en behandelingen. Een diamant koop je daarom best enkel wanneer hij vergezeld is van een certificaat of grading report. Dat objectieve document kun je beschouwen als de identiteitskaart van de diamant.
Edele metalen zoals zilver en goud zijn zacht en buigzaam, waardoor ze zelden in hun zuivere toestand tot object worden gesmeed. Om hun stevigheid te vergroten worden ze gemengd met een ander metaal. Die versmelting van metalen noemen we een legering. Van overheidswege worden zilver- en goudsmeden verplicht om een officieel gehaltemerk aan te brengen op de objecten die ze vervaardigen. Zo krijgen kopers de zekerheid dat het goud-, zilver- en platinagehalte aan de opgelegde norm voldoet.
Is het echt of vals?
De intrinsieke waarde van edelstenen en edele metalen oefent een grote aantrekkingskracht uit op vervalsers en oplichters.
De waarde en uitzonderlijke eigenschappen van diamant zorgen ervoor dat de mens al eeuwen op zoek is naar andere materialen met dezelfde eigenschappen tegen een goedkopere prijs. Vandaag zijn cubic zirconia en synthetisch moissaniet de belangrijke diamantsimulanten.
De afgelopen jaren was er ook een groot aantal nieuwe en versnelde ontwikkelingen op het gebied van synthetisch diamant en behandelingen. Een diamant koop je daarom best enkel wanneer hij vergezeld is van een certificaat of grading report. Dat objectieve document kun je beschouwen als de identiteitskaart van de diamant.
Edele metalen zoals zilver en goud zijn zacht en buigzaam, waardoor ze zelden in hun zuivere toestand tot object worden gesmeed. Om hun stevigheid te vergroten worden ze gemengd met een ander metaal. Die versmelting van metalen noemen we een legering. Van overheidswege worden zilver- en goudsmeden verplicht om een officieel gehaltemerk aan te brengen op de objecten die ze vervaardigen. Zo krijgen kopers de zekerheid dat het goud-, zilver- en platinagehalte aan de opgelegde norm voldoet.
HANDELSRUIMTE: NETWERK EN VERTROUWEN
De handel in diamant draait al eeuwen via internationale netwerken. Vertrouwen is cruciaal in een business waarin een eenvoudige handdruk miljoenendeals sluit.
In de stad Antwerpen wordt al meer dan 550 jaar lang diamant verhandeld. Die lange geschiedenis kende hoogtepunten, maar ook dieptepunten. Vandaag passeren hier 84% van de ruwe diamant en 50% van de geslepen diamant die wereldwijd verhandeld wordt.
Een constante in de diamanthandel is de internationale dimensie en de verschillende nationaliteiten en geloofsgemeenschappen die eraan deelnemen. In een dergelijke context is al eeuwenlang het belang van netwerken en het vertrouwen tussen de handelaars cruciaal. Tijdens de zestiende eeuw domineerden Italianen, Portugezen en Vlamingen de diamanthandel met India vanuit Lissabon en Antwerpen. Tijdens de zeventiende eeuw namen de Hollanders het roer stilaan over. Na 1668 domineerden de Engelsen en de Indiërs. Na de ontdekking van diamant in Brazilië rond 1720 vaardigde de Portugese overheid een ontginnings- en handelsmonopolie uit. De Portugezen gunden Engelse en Hollandse handelaars het alleenrecht op de Europese handel in Braziliaanse diamant. De ontdekking van diamant in Zuid- Afrika in 1867 schudde de verhoudingen opnieuw door elkaar.
Tegen het eind van de negentiende eeuw kwam het monopolie op ruwe diamant uit Zuid-Afrika in handen van De Beers en het Londens Syndicaat, maar de bewerking van de stenen vond plaats in Antwerpen en Amsterdam. Hun systeem van zichthouders, vaste afnemers van ruwe diamant, speelde in het voordeel van Antwerpen omdat de kapitaalkracht hier groter was. Vanaf de jaren 1920 werd ruwe diamant vanuit Belgisch-Congo rechtstreeks ingevoerd. In enkele decennia tijd groeide Antwerpen uit tot hét centrum voor geslepen diamant.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog weken veel joodse handelsfamilies, die sinds het einde van de negentiende eeuw een belangrijke rol speelden in de Antwerpse diamanthandel, uit naar New York en Palestina. Tijdens de jaren 1960 groeide het aandeel van
de Indiërs in de diamanthandel opnieuw. Ze kregen zichthouderschap en ook de ontdekking van diamant in Australië speelde in hun voordeel. Het internationale karakter en de multiculturaliteit kleuren ook vandaag de Antwerpse diamantwijk
of Diamond Square Mile, waar de wereld nog steeds samenkomt om diamant te verhandelen.
HANDELSRUIMTE: NETWERK EN VERTROUWEN
De handel in diamant draait al eeuwen via internationale netwerken. Vertrouwen is cruciaal in een business waarin een eenvoudige handdruk miljoenendeals sluit.
In de stad Antwerpen wordt al meer dan 550 jaar lang diamant verhandeld. Die lange geschiedenis kende hoogtepunten, maar ook dieptepunten. Vandaag passeren hier 84% van de ruwe diamant en 50% van de geslepen diamant die wereldwijd verhandeld wordt.
Een constante in de diamanthandel is de internationale dimensie en de verschillende nationaliteiten en geloofsgemeenschappen die eraan deelnemen. In een dergelijke context is al eeuwenlang het belang van netwerken en het vertrouwen tussen de handelaars cruciaal. Tijdens de zestiende eeuw domineerden Italianen, Portugezen en Vlamingen de diamanthandel met India vanuit Lissabon en Antwerpen. Tijdens de zeventiende eeuw namen de Hollanders het roer stilaan over. Na 1668 domineerden de Engelsen en de Indiërs. Na de ontdekking van diamant in Brazilië rond 1720 vaardigde de Portugese overheid een ontginnings- en handelsmonopolie uit. De Portugezen gunden Engelse en Hollandse handelaars het alleenrecht op de Europese handel in Braziliaanse diamant. De ontdekking van diamant in Zuid- Afrika in 1867 schudde de verhoudingen opnieuw door elkaar.
Tegen het eind van de negentiende eeuw kwam het monopolie op ruwe diamant uit Zuid-Afrika in handen van De Beers en het Londens Syndicaat, maar de bewerking van de stenen vond plaats in Antwerpen en Amsterdam. Hun systeem van zichthouders, vaste afnemers van ruwe diamant, speelde in het voordeel van Antwerpen omdat de kapitaalkracht hier groter was. Vanaf de jaren 1920 werd ruwe diamant vanuit Belgisch-Congo rechtstreeks ingevoerd. In enkele decennia tijd groeide Antwerpen uit tot hét centrum voor geslepen diamant.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog weken veel joodse handelsfamilies, die sinds het einde van de negentiende eeuw een belangrijke rol speelden in de Antwerpse diamanthandel, uit naar New York en Palestina. Tijdens de jaren 1960 groeide het aandeel van
de Indiërs in de diamanthandel opnieuw. Ze kregen zichthouderschap en ook de ontdekking van diamant in Australië speelde in hun voordeel. Het internationale karakter en de multiculturaliteit kleuren ook vandaag de Antwerpse diamantwijk
of Diamond Square Mile, waar de wereld nog steeds samenkomt om diamant te verhandelen.
Het exotisch salon
Zeldzame en exotische objecten en materialen uit andere werelddelen bleven de westerse elite doorheen de eeuwen fascineren en verwonderen. Vooral het oosten oefende een grote aantrekkingskracht uit. De westerse kijk daarop was gefragmenteerd en gehuld in mysterie.
Chinoiserie
De term chinoiserie verwijst naar het Europese fantasiebeeld van China en het oosten, waaronder ook Azië, Perzië en Japan. Porselein was een van de oosterse exportproducten die een hype veroorzaakten. Chinees porselein werd ook aangepast aan de Europese smaak door het in zilver of brons te monteren. Daarnaast produceerde China porselein waarvan de decoratie gebaseerd was op westerse prenten en ontwerpen.
Turquerie en Indomanie
Na 1683 maakte de westerse angst voor een Ottomaanse invasie stilaan plaats voor een fascinatie die zich tijdens de achttiende eeuw manifesteerde in turqueries. West- Europa geraakte gefascineerd door de relatief onbekende Turkse cultuur. Dat vertaalde zich in de schilderkunst, de architectuur, de mode en de consumptie van exotische producten uit het Ottomaanse Rijk. In de collectie van DIVA is de Ottomaanse inspiratie af te leiden uit enkele koffiekannen en rookgerei.
Egyptomanie
Ook vormen en motieven uit het oude Egypte inspireerden de Europese decoratieve kunst. De Egyptische stijl was tijdens het begin van de negentiende eeuw aanwezig in architectuur, interieur, edelsmeedkunst en juwelen, vaak vermengd met andere oosterse maar
ook Griekse en Romeinse referenties. Napoleons veldtocht naar Egypte (1798- 1801) en het monumentale boekwerk Description de l’Egypte dat door zijn wetenschappers werd neergeschreven, wakkerden de interesse voor het Midden- Oosten verder aan.
Japonisme
In 1854 werd Japan, na meer dan tweehonderd jaar isolatie, gedwongen
zijn grenzen te openen. Zo geraakte de westerse kunst van de tweede helft van de negentiende eeuw in de ban van het Land van de Rijzende Zon. Japan exporteerde veel goederen naar de westerse markt. Daarnaast inspireerde de Japanse decoratiewijze de westerse artistieke scène. Geïsoleerde en uit het centrum geplaatste bloemen en dieren, ongewone afsnijdingen en lineaire tekeningen drukten een stempel op de westerse kunst. Het japonisme domineerde zowat alle kunstdisciplines. De aandacht van de art nouveau voor de natuur werd rechtstreeks beïnvloed door Japan. In de Belgische edelsmeedkunst en juweelkunst van rond 1900 is zij dominant aanwezig.
Goddelijk vertoon
In de zeventiende en achttiende eeuw
was Antwerpen een belangrijk vervaar- digingscentrum voor kerkelijk zilver. Het Concilie van Trente (1545-1563) was in dit opzicht van belang omdat het uitgebreide regels voorschreef voor de uitvoering van de eredienst. De later uitgegeven richtlijnen van de Milanese aartsbisschop Carolus Borromeus (1538-1584) gaven nauwkeurige instructies betreffende de inrichting van kerkinterieurs, religieuze voorwerpen en liturgische kledij. Zo werd bepaald dat de voorwerpen die het lichaam en het bloed van Christus tijdens de eucharistieviering bevatten uit een edel materiaal vervaardigd moesten zijn. Ze werden een middel om de liturgie alle luister bij te zetten.
Het exotisch salon
Zeldzame en exotische objecten en materialen uit andere werelddelen bleven de westerse elite doorheen de eeuwen fascineren en verwonderen. Vooral het oosten oefende een grote aantrekkingskracht uit. De westerse kijk daarop was gefragmenteerd en gehuld in mysterie.
Chinoiserie
De term chinoiserie verwijst naar het Europese fantasiebeeld van China en het oosten, waaronder ook Azië, Perzië en Japan. Porselein was een van de oosterse exportproducten die een hype veroorzaakten. Chinees porselein werd ook aangepast aan de Europese smaak door het in zilver of brons te monteren. Daarnaast produceerde China porselein waarvan de decoratie gebaseerd was op westerse prenten en ontwerpen.
Turquerie en Indomanie
Na 1683 maakte de westerse angst voor een Ottomaanse invasie stilaan plaats voor een fascinatie die zich tijdens de achttiende eeuw manifesteerde in turqueries. West- Europa geraakte gefascineerd door de relatief onbekende Turkse cultuur. Dat vertaalde zich in de schilderkunst, de architectuur, de mode en de consumptie van exotische producten uit het Ottomaanse Rijk. In de collectie van DIVA is de Ottomaanse inspiratie af te leiden uit enkele koffiekannen en rookgerei.
Egyptomanie
Ook vormen en motieven uit het oude Egypte inspireerden de Europese decoratieve kunst. De Egyptische stijl was tijdens het begin van de negentiende eeuw aanwezig in architectuur, interieur, edelsmeedkunst en juwelen, vaak vermengd met andere oosterse maar
ook Griekse en Romeinse referenties. Napoleons veldtocht naar Egypte (1798- 1801) en het monumentale boekwerk Description de l’Egypte dat door zijn wetenschappers werd neergeschreven, wakkerden de interesse voor het Midden- Oosten verder aan.
Japonisme
In 1854 werd Japan, na meer dan tweehonderd jaar isolatie, gedwongen
zijn grenzen te openen. Zo geraakte de westerse kunst van de tweede helft van de negentiende eeuw in de ban van het Land van de Rijzende Zon. Japan exporteerde veel goederen naar de westerse markt. Daarnaast inspireerde de Japanse decoratiewijze de westerse artistieke scène. Geïsoleerde en uit het centrum geplaatste bloemen en dieren, ongewone afsnijdingen en lineaire tekeningen drukten een stempel op de westerse kunst. Het japonisme domineerde zowat alle kunstdisciplines. De aandacht van de art nouveau voor de natuur werd rechtstreeks beïnvloed door Japan. In de Belgische edelsmeedkunst en juweelkunst van rond 1900 is zij dominant aanwezig.
Goddelijk vertoon
In de zeventiende en achttiende eeuw
was Antwerpen een belangrijk vervaar- digingscentrum voor kerkelijk zilver. Het Concilie van Trente (1545-1563) was in dit opzicht van belang omdat het uitgebreide regels voorschreef voor de uitvoering van de eredienst. De later uitgegeven richtlijnen van de Milanese aartsbisschop Carolus Borromeus (1538-1584) gaven nauwkeurige instructies betreffende de inrichting van kerkinterieurs, religieuze voorwerpen en liturgische kledij. Zo werd bepaald dat de voorwerpen die het lichaam en het bloed van Christus tijdens de eucharistieviering bevatten uit een edel materiaal vervaardigd moesten zijn. Ze werden een middel om de liturgie alle luister bij te zetten.
De inloopkast
met luxueuze gebruiksvoorwerpen
Voorwerpen uit zilver of goud werden niet alleen verzameld, maar ook daadwerkelijk gebruikt. Aan tafel en als accessoire. De materiaalkeuze, uitvoering en vormgeving communiceren non-verbale boodschappen over welstand en identiteit.
De inloopkast
met luxueuze gebruiksvoorwerpen
Voorwerpen uit zilver of goud werden niet alleen verzameld, maar ook daadwerkelijk gebruikt. Aan tafel en als accessoire. De materiaalkeuze, uitvoering en vormgeving communiceren non-verbale boodschappen over welstand en identiteit.
BOUDOIR: DIAMOND DIVA’S
Diamanten spreken tot de verbeelding, net als de spraakmakende diva’s die ermee pronken. Laat je verblinden in DIVA’s boudoir.
DIVA stelt enkele tendensen uit de negentiende- en twintigste-eeuwse juweelmode tentoon. De nadruk ligt op diamantjuwelen en de tot de verbeelding sprekende vrouwen die de fonkelende kostbaarheden tot leven wekten.
Tijdens de negentiende eeuw bepaalden vooral koninginnen, prinsessen en adellijke dames de juweelmode. Zij bezaten fonkelende diamantparures die ze droegen volgens voorgeschreven etiquettereagels en op gepaste momenten. Florale motieven waren gedurende de hele eeuw modieus en diamanten werden bij voorkeur in zilver (op goud) gezet.
Tijdens de belle époque waren diamantjuwelen niet meer uitsluitend het privilege van vorstinnen en adellijke vrouwen. Nieuwe rijken, vaak industriëlen of investeerders uit de Verenigde Staten, werden belangrijke klanten van de Parijse haute joaillerie. Daarnaast zouden theateractrices en courtisanes een belangrijke invloed op de juweelmode uitoefenen. Zij belichaamden het toenmalige vrouwbeeld van de femme fatale.
Diamanten waren de uitverkoren edelstenen en relatief betaalbaar sinds de ontdekking van diamant in Zuid-Afrika.
In Antwerpen konden modieuze vrouwen terecht bij juwelenhuis Anthony en juwelenhuis Ruys-Ramboux.
Tijdens de jaren 1920 capteerden modefotografen diamantjuwelen zoals nooit tevoren. Fotomodellen en filmactrices showden in zwart-wit de geometrische lijnen van de art-decostijl. Het rechtlijnige silhouet leende zich uitstekend voor een uitgebreid assortiment aan juwelen. Briljantgeslepen diamanten wisselden af met allerlei nieuwe slijpvormen in bijna onzichtbare platina zettingen. Antwerpen was op dat moment hét diamantslijperscentrum bij uitstek en kon de internationale juwelenhuizen moeiteloos bevoorraden.
Diamanten schitteren nog feller in de spotlight. Naast enkele historische juwelen die gelinkt zijn aan de theater- of filmwereld, maakt DIVA hier plaats voor uitzonderlijke, tijdelijke bruiklenen.
BOUDOIR: DIAMOND DIVA’S
Diamanten spreken tot de verbeelding, net als de spraakmakende diva’s die ermee pronken. Laat je verblinden in DIVA’s boudoir.
DIVA stelt enkele tendensen uit de negentiende- en twintigste-eeuwse juweelmode tentoon. De nadruk ligt op diamantjuwelen en de tot de verbeelding sprekende vrouwen die de fonkelende kostbaarheden tot leven wekten.
Tijdens de negentiende eeuw bepaalden vooral koninginnen, prinsessen en adellijke dames de juweelmode. Zij bezaten fonkelende diamantparures die ze droegen volgens voorgeschreven etiquettereagels en op gepaste momenten. Florale motieven waren gedurende de hele eeuw modieus en diamanten werden bij voorkeur in zilver (op goud) gezet.
Tijdens de belle époque waren diamantjuwelen niet meer uitsluitend het privilege van vorstinnen en adellijke vrouwen. Nieuwe rijken, vaak industriëlen of investeerders uit de Verenigde Staten, werden belangrijke klanten van de Parijse haute joaillerie. Daarnaast zouden theateractrices en courtisanes een belangrijke invloed op de juweelmode uitoefenen. Zij belichaamden het toenmalige vrouwbeeld van de femme fatale.
Diamanten waren de uitverkoren edelstenen en relatief betaalbaar sinds de ontdekking van diamant in Zuid-Afrika.
In Antwerpen konden modieuze vrouwen terecht bij juwelenhuis Anthony en juwelenhuis Ruys-Ramboux.
Tijdens de jaren 1920 capteerden modefotografen diamantjuwelen zoals nooit tevoren. Fotomodellen en filmactrices showden in zwart-wit de geometrische lijnen van de art-decostijl. Het rechtlijnige silhouet leende zich uitstekend voor een uitgebreid assortiment aan juwelen. Briljantgeslepen diamanten wisselden af met allerlei nieuwe slijpvormen in bijna onzichtbare platina zettingen. Antwerpen was op dat moment hét diamantslijperscentrum bij uitstek en kon de internationale juwelenhuizen moeiteloos bevoorraden.
Diamanten schitteren nog feller in de spotlight. Naast enkele historische juwelen die gelinkt zijn aan de theater- of filmwereld, maakt DIVA hier plaats voor uitzonderlijke, tijdelijke bruiklenen.
VERZAMELEN EN INSPIREREN
Antwerpen was tijdens de zestiende en het begin van de zeventiende eeuw een wereldcentrum voor luxe. Luxeobjecten uit alle windrichtingen komen samen in DIVA’s Wonderkamer.
De Antwerpse verzamelcultuur tijdens de Gouden Eeuw en haar Nazomer vormde de inspiratie voor een hedendaagse interpretatie van een kunstkamer.
De anti-chambre over de Gouden Eeuw
Tijdens de zestiende eeuw groeide Antwerpen uit tot een van de belangrijkste economische en artistieke centra van Europa. De Scheldestad was een ware metropool, een ontmoetingsplaats voor kooplieden en goederen vanuit de hele wereld. Die internationale handel was de motor voor de productie van kunst en luxeproducten, zoals edelsmeedkunst en juwelen.
Ondanks de politieke en religieuze conflicten en de val van Antwerpen in 1585 bleef de stad tot in het midden van de zeventiende eeuw vooroplopen wat betreft de productie en distributie van luxeartikelen.
Niet alleen de adel maar ook vooraanstaande burgers zoals magistraten, ambtenaren, rijke kooplieden, kunstenaars en ambachtslieden verzamelden allerlei kostbaarheden. Hun collecties waren encyclopedisch van aard en bevatten kunst, juwelen, naturalia, exotica en wetenschappelijke instrumenten. Zo verzamelden ze kennis, die ze deelden door hun zeldzame objecten aan elkaar te tonen.
VERZAMELEN EN INSPIREREN
Antwerpen was tijdens de zestiende en het begin van de zeventiende eeuw een wereldcentrum voor luxe. Luxeobjecten uit alle windrichtingen komen samen in DIVA’s Wonderkamer.
De Antwerpse verzamelcultuur tijdens de Gouden Eeuw en haar Nazomer vormde de inspiratie voor een hedendaagse interpretatie van een kunstkamer.
De anti-chambre over de Gouden Eeuw
Tijdens de zestiende eeuw groeide Antwerpen uit tot een van de belangrijkste economische en artistieke centra van Europa. De Scheldestad was een ware metropool, een ontmoetingsplaats voor kooplieden en goederen vanuit de hele wereld. Die internationale handel was de motor voor de productie van kunst en luxeproducten, zoals edelsmeedkunst en juwelen.
Ondanks de politieke en religieuze conflicten en de val van Antwerpen in 1585 bleef de stad tot in het midden van de zeventiende eeuw vooroplopen wat betreft de productie en distributie van luxeartikelen.
Niet alleen de adel maar ook vooraanstaande burgers zoals magistraten, ambtenaren, rijke kooplieden, kunstenaars en ambachtslieden verzamelden allerlei kostbaarheden. Hun collecties waren encyclopedisch van aard en bevatten kunst, juwelen, naturalia, exotica en wetenschappelijke instrumenten. Zo verzamelden ze kennis, die ze deelden door hun zeldzame objecten aan elkaar te tonen.
Company Name
www.loremipsum.com
info@loremipsum.com
Tlf.: +11 111 111 111
Company Name
www.loremipsum.com
info@loremipsum.com
Tlf.: +11 111 111 111
Patrijsbeker, Georg Rühl, Neurenberg, 1598-1602
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum
Kostbare dranken
De bloei van de internationale handel en de economische exploitatie van de Europese kolonies vanaf de jaren 1680 brachten steeds meer exotische waren naar Europa. Thee, koffie en chocola waren kostbare dranken waarrond nieuwe gebruiken ontstonden. Er kwamen nieuwe voorwerpen om ze te bewaren, te bereiden en op te dienen, zoals theebussen en waterketels. Thee was zo duur dat de busjes op slot konden of opgeborgen werden in afsluitbare houten kistjes.
Presentatiegeschenken
Presentatiegeschenken dienden vaak een diplomatiek, financieel of politiek doel. Een mogendheid kon er elegant een schuld mee aflossen, andere stukken benadrukten het strategisch belang van een gebeurtenis zoals een huwelijk of doopsel. Deze exemplaren beloonden militaire of politieke prestaties.
Stralend monumentaal?
Arthur Gilbert kocht zijn eerste stuk zilverwerk in 1969, toen hij en Rosalinde hun nieuwe villa in Beverly Hills inrichtten. Eerst vooral aangetrokken door het uitzicht van de voorwerpen, werden beiden al snel echte specialisten. Ze leerden de belangrijkste zilver- en goudsmeden kennen en kregen een goed oog voor de vele boeiende technieken en methoden gebruikt om goud en zilver te verfraaien. Naast de kern van hun collectie, Brits zilverwerk uit de 18de en 19de eeuw, kochten ze Russische, Europese, Indische en Zuid- en Noord-Amerikaanse stukken.
Beker op voet, geschonken aan graaf Petr Borisovitsj Sjeremetev (1713-1787), adjudant-generaal van het Russische leger, Johan Henrik Hopper (actief ca. 1760), Sint-Petersburg, ca. 1760
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum
Schatten uit de renaissance
De Gilberts bezaten weergaloze schatten uit de renaissance. Het ging vooral om drinkgerei in een zilveren of gouden montuur, uit exotische en kostbare materialen zoals een nautilusschelp of een steenbokhoorn. De voorwerpen illustreren de pracht van de natuur en de vaardigheid van de kunstenaar, maar ook de ontwikkeling en het prestige van de eigenaars. Arthur koos de stijlvolle patrijs als heraldisch symbool toen hij in 2001 geridderd werd.
Deze vaas, gemaakt voor de Franse regering, gedenkt de roemrijke carrière van de markies de Lafayette, in het bijzonder tijdens de Amerikaanse Revolutie. De gouden beker, twintig keer meer waard dan zilver, was een waardig geschenk voor de op een na rijkste man van het Russische keizerrijk.
Monumentale vaas, geschonken aan Marie Joseph Paul Yves Roch Gilbert du Motier, markies de Lafayette (1747-1834)
Parijs, 1830-1835, Zilver: Jacques-Henri Fauconnier (1776-1839); model: Jean-Etienne Chaponnière (1801-1835)
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum
Masterpieces in Miniature: Schatten uit de Rosalinde and Arthur Gilbert Collection.
De Rosalinde and Arthur Gilbert Collection is een eerbetoon aan hoogstaand vakmanschap. De verzameling staat bekend om haar prachtige gouden en zilveren voorwerpen en micromozaïeken. Ze ontstond in de Verenigde Staten, maar werd geschonken aan het Verenigd Koninkrijk, waar het Victoria and Albert Museum ze sinds 2008 bewaart.
In de jaren 1930 vergaarden Arthur Gilbert (1913-2001) en zijn echtgenote Rosalinde (1913-1995) een eerste fortuin in Londen met een damesmodehuis, Rosalinde Gilbert Ltd, dat kleding leverde aan chique modezaken. Tegen 1945 was dat bedrijf zo succesvol geworden dat de Gilberts, toen pas dertigers, in Californië op rust konden gaan. Daar waren ze actief op de Amerikaanse vastgoedmarkt, wat hen nog rijker maakte. Op zoek naar speciale voorwerpen om hun villa in Beverly Hills in te richten, veranderden ze al snel in hartstochtelijke verzamelaars.
Het echtpaar bouwde een van de meest volledige verzamelingen van siervoorwerpen in privébezit van de 20ste eeuw op en stond erop die te delen met het publiek.
Kostbare dranken
De bloei van de internationale handel en de economische exploitatie van de Europese kolonies vanaf de jaren 1680 brachten steeds meer exotische waren naar Europa. Thee, koffie en chocola waren kostbare dranken waarrond nieuwe gebruiken ontstonden. Er kwamen nieuwe voorwerpen om ze te bewaren, te bereiden en op te dienen, zoals theebussen en waterketels. Thee was zo duur dat de busjes op slot konden of opgeborgen werden in afsluitbare houten kistjes.
Scheepje, Regensburg, ca. 1610, meesterteken AP in monogram
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum, foto: Dominique Provost
Kannen voor chocolademelk zijn te herkennen aan de knop op het deksel. Hij bedekt een opening waarin men een klopper kan steken om de smeuïge drank om te roeren. In de jaren 1680 waren chocoladekopjes vooral van oosters porselein. Deze trend bleef de hele 18de eeuw voortduren, hoewel kostbare exemplaren van Europese makelij aan populariteit wonnen. Sommige ervan waren trembleuse-kopjes, die zouden bedacht zijn om mensen met trillende handen of reizigers niet te doen morsen.
Zilveren chocoladekan, Samuel Courtauld, Londen, 1750-1751
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum
Schelpbeker met verguld zilveren monturen, Engeland of Vlaanderen, ca. 1585
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum
Tafelzilver
Met de ontwikkeling van de kookkunst in Frankrijk en de rest van Europa vanaf de jaren 1690 vond men ook nieuwe manieren om eten op te dienen. Uitvoerige diners telden steeds meer gangen die allemaal om eigen serveerschalen vroegen, zoals soepterrines, sauskommen en specerijstellen. Ook wijnkoelers kregen een nieuwe vorm: grote bakken op de grond die veel flessen tegelijk bevatten ruimden plaats voor houders voor één fles op tafel.
Wijnkoeler, James & Elizabeth Bland (actief 1794-ca. 1800), Londen, 1794-1795
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum, foto: Dominique Provost
Gloed en licht
Zilver werd lang gebruikt om kaarslicht te versterken en te weerspiegelen. Dat licht kwam gewoonlijk van twee punten in de ruimte. Men plaatste kandelaars op tafels en kasten, met kaarsensnuiters om de wieken bij te knippen zodat ze niet te veel rookten. Aan de muren waren wandkandelaars bevestigd.
Het tafelmiddenstuk of epergne is een van de meest markante en spectaculaire stukken tafelzilver uit de 18de eeuw, vooral in Groot-Brittannië. Men vulde de mandjes met lekkernijen zoals fruit of snoep. Een aantal van de kleinere mandjes kon men vervangen door een kandelaar.
Zilveren tafel-middenstuk (epergne), Thomas Pitts, Londen, 1763-1764
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum, foto: Dominique Provost
Perfectie in zakformaat
De Gilberts raakten in de ban van objets de vertu, typische 18de-eeuwse luxevoorwerpen.
Het waren dure kleinoden zoals portretminiaturen, snuifdozen, naaigerei en andere accessoires waarmee elegante figuren dag in dag uit pronkten. Arthur en Rosalinde kochten in 1975 een eerste gouden snuifdoos die versierd was met twee portretten in email. Amper twintig jaar later hadden ze al een van de grootste verzamelingen snuifdozen opgebouwd, afkomstig uit alle belangrijke centra van de Europese edelsmeedkunst, waaronder enkele van de mooiste bekende Franse en Duitse exemplaren. Hun verzameling emailportretten, vaak met een rechtstreekse link naar andere stukken in hun bezit, biedt een historisch overzicht van deze kunstvorm. Arthur Gilberts tijdgenoten herinneren zich hoe hij met trots zijn nieuwste aanwinst in de handen nam en met een enorm plezier de kleinste details bestudeerde.
Diplomatie of intimiteit
Omdat emailportretten dure technische hoogstandjes waren, dienden ze vooral als diplomatiek instrument. Nadat de Franse koning Lodewijk XIV (regeerde 1643-1715) emailportretten van zichzelf aan ambassadeurs en hovelingen begon te schenken, geraakte de traditie ingeburgerd in heel Europa en in Rusland. Hoe langer hoe vaker bevestigde men de miniaturen op een snuifdoos. Die kon uit heel veel verschillende materialen bestaan. In het 18de-eeuwse Engeland lieten ook veel vooraanstaande klanten emaillen miniaturen van geliefden en gezinsleden maken.
Arthur en Rosalinde Gilbert in hun jonge jaren © V&A Archive of Art and Design
Presentatiesnuifdoos Koningin Victoria, Charles Colin & Sons, Hanau, 1837
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum
Een nécessaire was een draagbaar persoonlijk koffertje voor dagelijkse benodigdheden zoals een pincet en naaigerei. In de 18de eeuw noemde men dergelijke dure gebruiksvoorwerpen in Engeland toys. James Cox was een van de bekendste Engelse toymakers, befaamd tot in China. Door zijn creaties te verfraaien met mechaniekjes en muziekdozen maakte hij er verrukkelijke en veelbesproken curiosa van.
Met stenen bezette nécessaire met carillon met zeven klokken, James Cox (ca. 1723- ca. 1792), Londen, ca. 1770
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum, foto: Dominique Provost
Om gauwdieven te slim af te zijn, borgen mannen hun snuifdoos op in de voering van hun jas en vrouwen in een grote, rond de taille gebonden zak.
Dijzak, 18de eeuw
© MoMu
Eerbetoon aan Thomas en Nathaniel Dimsdale, pioniers in vaccinatie
Deze snuifdoos en dit portret huldigen de roemrijke loopbaan van twee pioniers in vaccinatie, Thomas Dimsdale (1712-1800) en zijn zoon Nathaniel (1748-1811). Nathaniel kreeg de snuifdoos nadat hij de Russische keizerlijke familie met succes tegen pokken had ingeënt. Thomas werd verheven tot baron de l'Empire en bekleedde in Groot-Brittannië een vooraanstaande maatschappelijke positie als toppoliticus. Dit vrij pompeuze portret, in het jaar van zijn overlijden besteld bij de befaamde emailkunstenaar Henry Bone, eert zijn daden.
Snuifdoos geschonken aan Nathaniel Dimsdale, Berlijn of Sint-Petersburg, ca. 1768
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum, foto: Dominique Provost
De Gilbert Collection vandaag
Vóór zijn dood in 2001 liet Arthur Gilbert duidelijk weten dat zijn verzameling in stand moest worden gehouden en toegankelijk gemaakt voor toekomstige generaties. Dit gebeurt op verschillende manieren, onder meer via nieuwe aankopen in de geest van de Gilberts, ook van hedendaagse stukken. Een conserveringsprogramma biedt nieuwe inzichten in de materialen en technieken aanwezig in de verzameling. De Gilbert Trust stelde een Curator of Spoliation and Provenance aan, die mogelijke gevallen van nazi-kunstroof onderzoekt – een primeur in een Brits museum. Verder zetten zowel de Gilbert Trust for the Arts als de Gilbert Foundation het gulle liefdadigheidswerk en mecenaat van hun stichters voort door goede doelen te steunen in het Verenigd Koninkrijk, Israël en Zuid-Californië.
Nieuwigheden en modetrends
Kostbare snuifdozen werden populair in Parijs in de jaren 1700. Ze waren aanvankelijk enkel versierd met goud, maar nadat de Franse wetgeving dat toestond, maakte men ze volledig in goud. De edelsmeden konden er nieuwe technieken op toepassen: ciseleren, emailleren, in een raamwerk monteren, … Ze probeerden diverse materialen uit om de zucht naar nieuwe trends van hun Franse en Europese klanten te stillen. Tot het begin van de 19de eeuw produceerde Parijs het grootste aantal gouden doosjes, maar verschillende andere Europese steden ontwikkelden ook een eigen stijl die aansloeg. Met plaatselijke materialen en ambachtslieden wedijverden ze trots met la mode de Paris.
Snuifdoos in goud en bergkristal met vlinders in email, mogelijk uit Dresden, ca. 1770
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum
Dit is een typische Noord-Europese snuifdoos. Ze herinnert ons eraan dat een uitgebreid netwerk van specialisten, soms uit verschillende landen, nodig was om deze voorwerpen te maken. Norbertus Heylbrouck was een gerenommeerd graveur op parelmoer en zilver die sierpaneeltjes leverde aan dozenmakers in Gent, Amsterdam, Londen en Brugge.
Snuifdoos met tafereel De Gerechtigheid kiest voor Minerva, Oostenrijkse Nederlanden, ca. 1730-1750, panelen: Norbertus Heylbrouck, (1700-1762)
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum, foto: Dominique Provost
Snuifdoos van Frederik de Grote
Frederik de Grote van Pruisen (regeerde 1740-1786) was een verwoed verzamelaar van snuifdozen; hij zou er meer dan 300 gehad hebben. Hij liet deze grote met diamanten bezette doos maken van heldergroen chrysopraas, zijn favoriete hardsteen, en misschien ontwierp hij ze zelfs mee. Dit is een van de 26 snuifdozen uit zijn verzameling die bewaard zijn gebleven. De Gilbert Collection telt er vijf – het grootste aantal in privébezit buiten Duitsland.
Met edelstenen bezette snuifdoos in goud en chrysopraas van Frederik de Grote, Berlijn, ca. 1765
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum, foto: Dominique Provost
Zo werd Visual Feast gemaakt
Silvia Weidenbach was de eerste artist in residence van de Gilbert Collection in het V&A. Deze film toont haar reactie op de rijke verzameling oogverblindende voorwerpen en volgt het creatieproces van de gouden doos. Voor haar is het “de neerslag van de wisselwerking tussen historische en hedendaagse elementen die de Gilbert Collection kenmerkt”.
Experimenteren met materialen
In de 18de eeuw wedijverden edelsmeden voortdurend om nieuwe technieken en vormen te bedenken. Het montuur à cage was een van de meest geslaagde nieuwigheden, een doosvormig gouden raamwerk waarin men eenvoudig aparte paneeltjes kon monteren om nieuwe trends te volgen. Zo konden de makers experimenteren met een ongelooflijk brede waaier aan materialen: lak, parelmoer, verre églomisé of geschilderd glas, gouache en porselein, maar ook goedkopere bestanddelen zoals poudre d'écaille om lak na te bootsen.
Gouden doos voor Visual Feast
Juweelontwerpster Silvia Weidenbach combineert goudsmeedkunst met het 3D-printen van een geheim materiaal dat ze ‘maanstof’ noemt. Na een maandenlange studie van de verzameling maakte ze een reeks objecten voor de presentatie Visual Feast of ‘Lust voor het oog’. Deze doos, haar bravourestuk, was de eerste hedendaagse opdracht van de Gilbert Collection sinds ze in 2008 onderdak vond in het V&A.
Gouden doos voor Visual Feast, Silvia Weidenbach, Londen, 2018
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum, foto: Dominique Provost
Mercurius, Argus en Io, Rome, 1800-1825
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum, foto: Dominique Provost
Vergroot de afbeelding van deze micromozaïek: kan jij de kleine steentjes onderscheiden?
Zicht op het Colosseum, micromozaïek, Domenico Moglia, Rome, ca. 1851
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum, foto: Dominique Provost
Kunst van de illusie
Arthur Gilbert vond zichzelf geen kunstverzamelaar, maar “een geobsedeerde die micromozaïeken verzamelt”. Zijn vurige liefde ontstond in 1969, toen hij twee schilderijen kocht waarvan hij dacht dat er barstjes in zaten.
In werkelijkheid waren het mozaïeken gemaakt met de kleinste stukjes gekleurd glas die hij ooit gezien had. De Gilberts werden voorvechters van deze vergeten kunstvorm. Ze zouden de term ‘micromozaïek’ bedacht hebben om het onderscheid te maken met het traditionele Romeinse mozaïek. Ze bouwden een van de grootste verzamelingen ter wereld op en deelden hun kennis via publicaties en tentoonstellingen.
Arthur verzamelde ook pietre dure, mozaïeken in hardsteen, zowel exemplaren van museumkwaliteit als meer alledaagse stukken.
Een mand met fruit en bloemen, micromozaïek, Rome, ca. 1840-1860
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum, foto: Dominique Provost
Hoe maak je het? Micromozaïek
De ambachtsman in deze film maakt een moderne kopie van een detail van een tafelblad in micromozaïek uit de Gilbert Collection. Hij gebruikt de originele technieken, van het voorbereiden van de materialen tot het polijsten van het afgewerkte stuk.
Hoe maak je het? Pietre dure
In deze film maakt een ambachtsman een moderne kopie van een hardstenen paneel van een 17de-eeuwse kast uit de Gilbert Collection. Hij gebruikt de originele technieken: kleurige hardsteen versnijden, vormgeven en inleggen in Belgische zwarte marmer. Let vooral op wanneer hij halfronde vormen snijdt uit groen chalcedoon en ze met goudstof bedekt om er een parelmoerglans aan te geven.
Italiaanse kunst
Terwijl Firenze van het einde van de 16de eeuw tot in de 18de eeuw de pietre dure-markt beheerste, was Rome in de 19de eeuw de onbetwistbare leider in micromozaïek. Elke discipline had haar eigen vaste afbeeldingen, naar de smaak van de klanten: flora en fauna, geïdealiseerde Italiaanse landschappen, monumenten van het Oude Rome. Aanvankelijk was micromozaïek uitsluitend prestigieus maatwerk op bestelling, vooral voor vorsten, maar nadien begon men ook identieke plaatjes te maken voor de rijke toeristen. Met die kunstwerken bewees de eigenaar voldoende bemiddeld en ontwikkeld te zijn om in Italië de wonderen van de Romeinen en de renaissance te ontdekken.
Dit zijn geen schilderijen. Vergroot de afbeelding en ontdek het verschil tussen pietre dure en micromozaïek.
Links:
Paneel Drinkende cavalier, pietre dure, Firenze, 1870-1890
Rechts:
Plaat Drinkende cavalier, micromozaïek, Rome, 1865-1875
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum, foto: Dominique Provost
Eerbetoon aan Rome
Al sinds de jaren 1430 leefden er Romeinen uit noodzaak tussen de oude ruïnes. Het Forum was ooit een koeienweide (Campo Vaccino), andere overblijfsels dienden als bouwmateriaal. Dat veranderde eind jaren 1740, toen men het architecturale belang van recent opgegraven sites en ruïnes uit de Oudheid begon in te zien. Het Colosseum werd het meest bewonderde monument van het Oude Rome én een van de meest populaire onderwerpen voor micromozaïek. Arthur Gilbert kocht minstens elf verschillende afbeeldingen ervan.
Zoom in op dit prachtige juweel en ontdek het vakmanschap.
Colosseum, Rome, ca. 1860
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum, foto: Dominique Provost
Masterpieces in Miniature: Schatten uit de Rosalinde and Arthur Gilbert Collection.
De Rosalinde and Arthur Gilbert Collection is een eerbetoon aan hoogstaand vakmanschap. De verzameling staat bekend om haar prachtige gouden en zilveren voorwerpen en micromozaïeken. Ze ontstond in de Verenigde Staten, maar werd geschonken aan het Verenigd Koninkrijk, waar het Victoria and Albert Museum ze sinds 2008 bewaart.
n de jaren 1930 vergaarden Arthur Gilbert (1913-2001) en zijn echtgenote Rosalinde (1913-1995) een eerste fortuin in Londen met een damesmodehuis, Rosalinde Gilbert Ltd, dat kleding leverde aan chique modezaken. Tegen 1945 was dat bedrijf zo succesvol geworden dat de Gilberts, toen pas dertigers, in Californië op rust konden gaan. Daar waren ze actief op de Amerikaanse vastgoedmarkt, wat hen nog rijker maakte. Op zoek naar speciale voorwerpen om hun villa in Beverly Hills in te richten, veranderden ze al snel in hartstochtelijke verzamelaars.
Het echtpaar bouwde een van de meest volledige verzamelingen van siervoorwerpen in privébezit van de 20ste eeuw op en stond erop die te delen met het publiek.
Wassen beeld van Arthur Gilbert
Arthur wilde vereeuwigd worden in tenniskledij en in zijn meest karakteristieke houding, pratend aan de telefoon. Hij stond ervoor bekend eindeloos te bellen met een netwerk van kunstbemiddelaars, zonder ooit rekening te houden met het tijdsverschil, om te speuren naar de beste stukken op de markt en ongenadig op te bieden tegen andere verzamelaars.
DIVA’s collectie
De verzamelgebieden van Rosalinde en Arthur Gilbert sluiten naadloos aan op de collectie van DIVA, het museum voor diamant, juwelen en zilver in Antwerpen. Dit is dé plek in Europa waar sinds de 16de eeuw kunst en luxeproducten uit alle richtingen samenkomen. Voor bepaalde stukken uit de Gilbert Collection, in het bijzonder de Antwerpse en Vlaamse, voelt deze tentoonstelling aan als thuiskomen. Hennekin en Heylbrouck doen misschien niet meteen een belletje rinkelen, maar hun edelsmeedwerk en graveerkunst behoorden in de 17de en de 18de eeuw tot de absolute top.
Voor enkele stukken uit de DIVA-collectie, in het bijzonder uit de Wonderkamer, zouden de Gilberts kosten noch moeite gespaard hebben om die aan hun verzameling toe te voegen, mochten zij daartoe de gelegenheid gehad hebben.
Ontdek welke objecten dit zijn door op onderstaande link te klikken.
Wassen beeld van Arthur Gilbert
Arthur wilde vereeuwigd worden in tenniskledij en in zijn meest karakteristieke houding, pratend aan de telefoon. Hij stond ervoor bekend eindeloos te bellen met een netwerk van kunstbemiddelaars, zonder ooit rekening te houden met het tijdsverschil, om te speuren naar de beste stukken op de markt en ongenadig op te bieden tegen andere verzamelaars.
Vergrootglazen
Op zondag ging Arthur zijn verzameling keuren in het Los Angeles County Museum of Arts, waar ze te zien was van 1975 tot 1995. Hij leende de bezoekers vergrootglazen om geen enkel detail van deze wonderlijke kunstobjecten te missen. Tegelijkertijd vertelde hij over het ambacht achter zijn geliefde voorwerpen en hun geschiedenis.
Gebruik het vergrootglas/ de zoomfunctie tijdens je bezoek om geen enkel detail van deze wonderlijke kunstobjecten te missen.
Masterpieces in Miniature: Schatten uit de Rosalinde and Arthur Gilbert Collection.
De Rosalinde and Arthur Gilbert Collection is een eerbetoon aan hoogstaand vakmanschap. De verzameling staat bekend om haar prachtige gouden en zilveren voorwerpen en micromozaïeken. Ze ontstond in de Verenigde Staten, maar werd geschonken aan het Verenigd Koninkrijk, waar het Victoria and Albert Museum ze sinds 2008 bewaart.
In de jaren 1930 vergaarden Arthur Gilbert (1913-2001) en zijn echtgenote Rosalinde (1913-1995) een eerste fortuin in Londen met een damesmodehuis, Rosalinde Gilbert Ltd, dat kleding leverde aan chique modezaken. Tegen 1945 was dat bedrijf zo succesvol geworden dat de Gilberts, toen pas dertigers, in Californië op rust konden gaan. Daar waren ze actief op de Amerikaanse vastgoedmarkt, wat hen nog rijker maakte. Op zoek naar speciale voorwerpen om hun villa in Beverly Hills in te richten, veranderden ze al snel in hartstochtelijke verzamelaars.
Het echtpaar bouwde een van de meest volledige verzamelingen van siervoorwerpen in privébezit van de 20ste eeuw op en stond erop die te delen met het publiek.
Ontwerptekeningen Louis Vander Cruycen
Dankzij de Koning Boudewijnstichting beschikt DIVA over een unieke reeks van 18de-eeuwse ontwerptekeningen voor juwelen en accessoires, waaronder deze twee tekeningen.
De ontwerpen worden toegeschreven aan juwelier en graveur L. Vander Cruycen die twee prentenreeksen met ontwerpen voor juwelen uitgaf, waarvan een ongedateerde in Brussel en een van 1770 in Parijs.
Dankzij recent onderzoek kunnen we hem identificeren als Louis (1743-1818), zoon van de Brusselse procureur Jean Baptiste Vander Cruycen en Maria Josepha Notte. In 1771, een jaar na de uitgave van zijn Nouveau Livre de desseins contenant les ouvrages de la Joaillerie, huwt hij in Parijs met de vele jaren jongere Antoinette Françoise L’Esprit de Porcherre, dochter van meester pruikenmaker Jacques François. Hiermee versterkt Vander Cruycen, die in het juwelenkwartier van Parijs woont, zijn sociaal en commercieel netwerk aanzienlijk. Tot aan zijn dood verblijft hij in Parijs.
Masterpieces in Miniature: Schatten uit de Rosalinde and Arthur Gilbert Collection.
De Rosalinde and Arthur Gilbert Collection is een eerbetoon aan hoogstaand vakmanschap. De verzameling staat bekend om haar prachtige gouden en zilveren voorwerpen en micromozaïeken. Ze ontstond in de Verenigde Staten, maar werd geschonken aan het Verenigd Koninkrijk, waar het Victoria and Albert Museum ze sinds 2008 bewaart.
In de jaren 1930 vergaarden Arthur Gilbert (1913-2001) en zijn echtgenote Rosalinde (1913-1995) een eerste fortuin in Londen met een damesmodehuis, Rosalinde Gilbert Ltd, dat kleding leverde aan chique modezaken. Tegen 1945 was dat bedrijf zo succesvol geworden dat de Gilberts, toen pas dertigers, in Californië op rust konden gaan. Daar waren ze actief op de Amerikaanse vastgoedmarkt, wat hen nog rijker maakte. Op zoek naar speciale voorwerpen om hun villa in Beverly Hills in te richten, veranderden ze al snel in hartstochtelijke verzamelaars.
Het echtpaar bouwde een van de meest volledige verzamelingen van siervoorwerpen in privébezit van de 20ste eeuw op en stond erop die te delen met het publiek.
DIVA’s studiecollecties
Als gepassioneerde verzamelaars richtten de Gilberts zich op alles wat mooi was. Het verzamelbeleid van DIVA verkent op dat vlak ook andere paden. DIVA bouwt een voor de Lage Landen representatieve collectie diamant, juwelen en zilver uit, zowel voor presentatie, als voor onderzoek en educatie. DIVA bewaart en ontsluit daarom archieven, tekeningen, prenten en boeken over deze onderwerpen.
Een selectie uit recent verworven
18de-eeuwse ontwerpen en modelprenten, mede mogelijk gemaakt door de ondersteuning van de Koning Boudewijnstichting, sluit mooi aan bij het thema Perfectie in zakformaat. De tekeningen en de gravures geven inzicht in de ontwerppraktijk en de internationale distributie van modellen die in die periode op Franse leest geschoeid zijn.
Wenst u meer informatie of zich te verdiepen in deze materie maak dan zeker kennis met de werking van onze rijk gestoffeerde bibliotheek.
Boeren in klederdracht en duiven (armband, hanger en oorringen), Rome, ca. 1870
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum, foto: Dominique Provost
Dit micromozaïek, een van de eerste die Arthur Gilbert in zijn bezit kreeg, beeldt een populair meesterwerk uit, geschilderd rond 1780: Tigress Lying Below Rocks van de Britse dierenschilder George Stubbs (1724-1806). In de jaren 1880 waren de Romeinse mozaïekkunstenaars hun vooraanstaand cliënteel kwijt, maar in Venetië herleefde het ambacht.
Venetiaans micromozaïek: De Tijgerin, Decio Podio (°ca. 1860), gesigneerd, Venetië, 1880-1910
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum, foto: Dominique Provost
Russisch micromozaïek
De Russische adel en keizerlijke familie waren vroege bewonderaars van het Romeinse micromozaïek. Ze brachten stukken het land binnen zoals deze tafel (kijk naar achter), De prachtige Italiaanse hemel, een opdracht van tsaar Nicolaas I (regeerde 1825-1855) na zijn rondreis in Italië. Kort daarop nodigden zij micromozaïekmakers uit om in Rusland ateliers op te zetten en er een nieuwe generatie kunstenaars op te leiden. Georgi Wekler, een leerling van Domenico Moglia, kreeg vanaf de jaren 1820 opdrachten van de keizerlijke familie. Hij maakte onder andere deze kist.
Russisch micromozaïek
De Russische adel en keizerlijke familie waren vroege bewonderaars van het Romeinse micromozaïek. Ze brachten stukken het land binnen zoals deze tafel, De prachtige Italiaanse hemel, een opdracht van tsaar Nicolaas I (regeerde 1825-1855) na zijn rondreis in Italië. Kort daarop nodigden zij micromozaïekmakers uit om in Rusland ateliers op te zetten en er een nieuwe generatie kunstenaars op te leiden. Georgi Wekler, een leerling van Domenico Moglia, kreeg vanaf de jaren 1820 opdrachten van de keizerlijke familie.
De prachtige Italiaanse hemel, tafel in micromozaïek, Cavaliere Michelangelo Barberi, Rome, 1845
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum
Uit vele landen, door de eeuwen heen
Een van de sterke punten van de Gilbert Collection is de aanwezigheid van micromozaïeken en pietre dure uit zeer verscheiden productiecentra. Arthur beklemtoonde dat “het bij het opbouwen van een verzameling belangrijk was voorbeelden van de verschillende types binnen elke specifieke discipline te hebben”. Hoewel deze kunstvormen tegen de jaren 1880 niet langer geliefd waren, vooral door de hoge productiekost en oubollige onderwerpen, kochten de Gilberts deze stukken om de evolutie in de loop van de eeuwen aan te tonen.
Havikbeker, mogelijk Samuel of Hans Kassborer, Ulm, ca. 1600
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum, foto: Dominique Provost
Snuifdoos met jachttafereel, Duitsland, ca. 1730
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum, foto: Dominique Provost
Duiven van Plinius
Links:
Plaat, Rome, 1800-1825
Rechts:
Bonbondoos, Rome, 1815-1820 & Parijs, 1819-1838
© Rosalinde and Arthur Gilbert Collection, in bruikleen aan Victoria and Albert Museum, foto: Dominique Provost