Jessica is een Colombiaanse vrouw van 27 jaar. Ze volgde haar grote liefde naar België en stak vol verlangen de Atlantische Oceaan over. Met kilo’s talent in haar koffer en net afgestudeerd als hoofdverpleegkundige begon ze aan haar avontuur. Ze was klaar en vastberaden om het beste van zichzelf te geven. Dankzij TaAlent kon ze aan de slag als vrijwilliger en ging er een nieuwe wereld voor haar open. Wij gingen eens luisteren en maakten kennis met een inspirerende jongedame.
Jessica woonde een klein jaar in België toen ze TaAlent leerde kennen. Deze opleiding van het Servicepunt Vrijwilligers helpt anderstaligen op weg naar geschikt vrijwilligerswerk.
"Tijdens TaAlent stond ik stil bij belangrijke vragen", zegt Jessica. "Wanneer kan ik vrijwilligerswerk doen? Hoe vaak kan het? Hoe bereid ik me voor op een kennismakingsgesprek? Wat zijn de voordelen van vrijwilligerswerk?
Jessica was vastberaden en wist wat ze wilde doen. Haar interesses waren over de grenzen heen dezelfde gebleven. Als hoofdverpleegkundige voelde ze zich thuis in een ziekenhuis. En dus zocht ze ook in België deze habitat op.
"Ik wilde graag vrijwilligerswerk doen in een ziekenhuis. Dat is voor mij een bekende omgeving. Ik wilde leren hoe een ziekenhuis in België werkt en wat de verschillen met Colombia zijn. En ik wilde weten hoe het vakjargon in Nederlands klinkt", zegt Jessica vastberaden.
Ze stuurde haar cv en motivatiebrief naar een ziekenhuis in de buurt. Niet veel later kreeg ze een verlossend antwoord. Na gesprekken met de vrijwilligersverantwoordelijke en hoofdverpleegkundige kon ze starten als vrijwilliger. Ze nam haar badge met 'vrijwilliger' en bezocht ze zes maanden lang elke week de patiënten van de afdeling Geriatrie.
Tijdens die zes maanden deed Jessica veel meer dan gewoon praten met de patiënten. Ze legde unieke contacten met patiënten, stagiairs en personeel. Enkele ontmoetingen zijn haar sterk bijgebleven.
"Er was een dame met de ziekte van Alzheimer. Het lukte haar om mijn naam te onthouden", glundert Jessica. "Een andere vrouw schreef spontaan een referentiebrief voor mij. Er was zelfs een patiënt die mij kooktijdschriften gaf. Als ik ziek was en niet kon komen, vroegen de patiënten nadien waarom ik er niet was."
Jessica deed haar vrijwilligerswerk met hart en ziel. Ze bewandelde de route van de empathie en creëerde een mooie band met de patiënten. "Ik nam de tijd om naar hen te luisteren. Ondanks de taalbarrière konden we toch communiceren", zegt Jessica trots.
"Als ik in kamers foto's van hondjes, kindjes of tekeningen zag, wist ik waarover ik met de patiënt kon praten. Er was zelfs een man die zo moeilijk dialect sprak dat het personeel me afraadde om met hem te praten. Maar voor mij was dat net de uitdaging."
Als Jessica nieuwe woorden leerde kennen, schreef ze die in haar notitieboekje. "Na het werk zocht ik op het internet naar de juiste betekenis van deze woorden. Ik kreeg ook hulp van mijn man want sommige woorden kon ik zelfs niet uitspreken."
Dag na dag werkte ze zich door nieuwe en moeilijke woorden. Stap voor stap slaagde ze erin om het dialect te ontcijferen en te begrijpen. De patiënten begrepen haar beter en vertelden hun verhaal. Het waren verhalen over de Tweede Wereldoorlog, verdriet en verlies of eenzaamheid. Voordat ze het wis, vertelde Jessica ook over haar leven. Zo kon ze haar Nederlands oefenen en verbeteren.
"Soms waren de patiënten een ontroerend open boek", vertelt Jessica. "Eigenlijk leerde ik via hun verhalen veel over het leven."
"Ik wist ook nooit op voorhand wanneer een patiënt verplaatst zou worden. Zo nam ik altijd afscheid alsof het de laatste keer zou zijn. De meeste voldoening van het vrijwilligerswerk haalde ik uit het contact met de patiënten. Als ik hen een lach kon schenken, was dat voor mij onbetaalbaar. Het maakte mijn dag goed."
"Ik heb gestudeerd voor verpleegkundige omdat ik ervan hou. Meer nog, ik hou van het contact met de patiënten. Door het vrijwilligerswerk ben ik geduldiger geworden. Ik kan situaties beter inschatten en sneller grenzen stellen.", beseft Jessica.
Jessica bouwt volop verder aan haar droom om als verpleegkundige te werken. Het is een droom die ze meebracht uit Colombia en hier als een oude vriend weer voor haar deur stond. "Nu doe ik geen vrijwilligerswerk meer", vertelt Jessica. "Ik volg Nederlandse lessen en die nemen veel tijd in beslag. Maar er komt een dag dat ik er opnieuw zal staan, als volwaardig verpleegkundige met een gehomologeerd diploma en ervaring als vrijwilliger."
TaAlent is een gratis opleiding van het Servicepunt Vrijwilligers. De opleiding stoomt anderstaligen klaar voor vrijwilligerswerk. Niet onbelangrijk want vrijwilligerswerk biedt hen veel voordelen. Dankzij vrijwilligerswerk krijgen ze de kans om Nederlands te leren, een netwerk uit te bouwen en hun competenties nuttig in te zetten. Maar er is meer: vrijwilligerswerk biedt hen de kans om werkervaring op te doen. Ervaring die ze op hun cv kunnen zetten.
Toch blijft het een uitdaging om in België vrijwilligerswerk te doen. Het vergt veel lef en inspanning van de kandidaten. Zij moeten bereid zijn om opnieuw van nul iets op te bouwen. Ze komen vaak in nieuwe situaties terecht en moeten hier creatief me kunnen omgaan.
Ook de organisaties waar zij aan de slag gaan spelen een belangrijke rol. Ze volgen de vrijwilligers goed op en stimuleren hun personeel om uit de comfortzone te komen. Sommige investeren zelfs in een opleiding over klare taal. Op die manier bouwen ze bruggen tussen mensen en versterken ze hun organisatie.
