Drie jaar geleden verhuisden Fran en haar vrouw naar het stadscentrum. Het appartement dat ze uitkozen had een tuin, een plek om te verpozen na een drukke dag. Klein minpuntje: de tuin bestond toen vooral uit een saaie grasmat en een groot terras dat ooit als fundering dienst deed voor een huisje voor het Loofhuttenfeest.

(lees verder onder de afbeelding)

“En wat doe je dan?”, steekt Fran van wal “Dan neem je een tuinaannemer onder de arm om je groene dromen op papier te laten zetten. Helaas was dat voor ons niet zo’n goede keuze. Het ontwerp was even strak als inspiratieloos en van onze tuin vol bloemen en vlinderstruiken, zou niets in huis komen. Op dat moment besloot ik om zelf de handen uit de mouwen te steken!”

En dat Fran de handen uit de mouwen heeft gestoken kan je wel zeggen. In april 2019 startte ze met de heraanleg van de tuin. Een van haar dromen was het aanleggen van een vijver. Door rond te horen bij kennissen en enkele appartementsbewoners kon ze de knoop doorhakken: het terras uitbreken en op die plaats een vijver voorzien zou geen extra gewicht op de onderliggende dakconstructie uitoefenen. 2400 stenen haalde Fran uit het terras, stenen die hun weg terug naar de tuin vonden in het paadje dat langs de zijkant van de tuin naar de serre leidt.

(lees verder onder de afbeelding)

“Omdat we hier in het stadscentrum wonen is het extra moeilijk om iemand te vinden die kan komen klussen. Maar door veel zelf te doen, spaar je natuurlijk ook veel uit. Ik heb gelukkig veel tijd om me met de tuin bezig te houden. Onder de stenen vond ik wit zand dat perfect dienst kon doen als onderlaag voor het nieuwe paadje. De houten planken van het speelhuis gebruikte ik voor de moestuinbakken. Je kan echt wel zeggen dat er niets verloren ging uit de tuin. De zijkanten van het vroegere terras liet ik nog verhogen en afwerken, waarna we de vijverfolie konden aanbrengen. De vijverplanten zetten we in het najaar, maar daar hadden we ook beter mee gewacht tot in het voorjaar. Je leert veel bij van een jaar in een tuin klussen.”

(lees verder onder de afbeelding)

“De tuin probeer ik zo natuurlijk mogelijk te beheren. Net zoals de groenten in de serre. Ik maai het gras op verschillende hoogten, zodat er verschillende grassoorten kunnen ontwikkelen. Sproeien doe ik helemaal niet. Ik heb wel altijd wat tabak liggen om gier van te maken. En dit jaar heb ik samen met de buurvrouw lieveheersbeestjes aangekocht om de bladluizen in de serre te bestrijden. En dat werkte perfect. Ik denk dat deze tuin door het natuurlijk beheer ook zo aantrekkelijk is voor vogels. Er zit hier een koppel merels en wel 30 mussen die een plek vonden in de hagen.”

(lees verder onder de afbeelding)

Fran heeft vooral inheemse planten in de tuin staan. Maar ze wil zich daar niet op blind staren. “Als het niet wil groeien, dan laat je het beter zo!” Ze nam wel de tijd om anderen tuinen te bezoeken en bij te lezen over tuinieren, in het ‘Handboek ecologisch tuinieren’ van Velt bijvoorbeeld, een echte tuinbijbel.

(lees verder onder de afbeelding)

Maar bovenal blijft het proberen en aanpassen. De serre is bijna overwoekerd door tomatenplanten als we langs komen. Het gevolg van een of twee planten extra waarvan Fran het niet direct over haar hart kreeg om ze weg te doen. Bijleren ook over de hoeveelheid water die planten nodig hebben, zeker als ze in een pot staan, omdat diep wortelen bovenop het dak van de garage niet vanzelfsprekend is. Fran zit nog vol met plannen voor de tuin. Zo wil ze graag een groendak op het tuinhuisje aanleggen. Of een gevel laten begroeien met sedumplantjes in een zakkensysteem. Of een systeem van zeilen dat over de serre kan als er teveel zon is. Of …

Wij kijken alvast heel erg uit naar het vervolg dat Fran aan deze atypische stadstuin mét vijver gaat breien.

Zelf aan de slag met je tuin? Grasduin tussen onze tips en inspiratie op www.plantwerpen.be.