Wie ben je en wat is jouw functie?

Ik ben Nellie. Ik ben de dochter van de organisator van het Vlindertje. Ik kreeg twee jaar geleden de kans om te starten als verantwoordelijke van het Vlindertje 3 in Deurne. Daarvoor werkte ik als kinderbegeleider in Het Vlindertje in Schoten. Ik vind het heel fijn om mijn eigen ding te kunnen doen, binnen de algemene visie van het Vlindertje. We zijn een kleinschalige opvang. Dat maakt dat je een goed contact hebt met de kinderen, de begeleiders en de ouders. Maandelijks komen we samen met alle leidinggevenden van de 3 opvanglocaties van Het Vlindertje.

Wat vond je van de voorstelling?

Ik vond het geweldig. De interactie tussen de kinderen en de spelers en materialen was fijn om te zien. De kinderen konden meespelen met zand, klei, stokken en stenen. Dat is niet evident, maar dat past volledig in onze visie. Het was fijn om zien dat ze alles mochten doen, alles mochten aanraken. Ook de muziek trok de aandacht van de kinderen.

Hoe reageerden jullie toen jullie hoorden dat Theater de Spiegel zou komen?

We waren heel benieuwd. We kenden Theater de Spiegel nog niet, maar hadden wel de website bekeken. De ouders waren ook best enthousiast. Het was voor ons de eerste keer dat er theater in de opvang georganiseerd werd, best wel spannend dus.

Welk effect zag je bij de kinderen?

De betrokkenheid bij de kinderen was heel groot. Je zag in hun ogen dat ze het heel fijn vonden. Op het einde bleven de meeste kinderen maar doorspelen met het materiaal en plezier maken. Sommige kinderen hadden schrik, vooral van de muziek. Het was dan ook een nieuwe ervaring.

Ik had niet verwacht dat ze zo betrokken zouden zijn.

Dat ze vuil werden vonden we niet erg. We doen elk jaar ook mee met de internationale modderdag, dan spelen de kinderen in de modder in de tuin. Zelf de baby’s doen mee. Bij de voorstelling kwam wat opruimwerk kijken, maar dat nemen we er graag bij.

Wat hebben jullie op voorhand gedaan en wat gaan jullie achteraf met de voorstelling doen?

We hebben op voorhand de ouders en oudere broertjes en zusjes uitgenodigd. We hebben de structuur van de dag iets aangepast. Zo hebben we iets vroeger fruit gegeven en hebben we aan de ouders die niet naar de voorstelling konden komen gevraagd om pas na vier uur hun kindje op te halen.

We hebben nu zin om zelf een vervolg aan de voorstelling te breien. Om zelf met zand en takken aan de slag te gaan. Ik zie het al helemaal voor me (lacht).

Onze visie op spelen en het gebruik van materialen is op dat vlak de laatste jaren sterk geëvolueerd. Ouders respecteren ook dat wij onze visie aanpassen en wijzigen. Ouders groeien met ons mee. Vroeger zou het spelen met zand en takken misschien niet mogelijk geweest zijn.

Zou je in de toekomst nog eens een voorstelling willen organiseren?

Zeker en vast, heel graag. Deze kinderen hebben het nu gezien, maar er komen altijd nieuwe kinderen bij. We willen dit graag blijven aanbieden aan onze kinderen en ouders. We hebben de contactgegevens nu ook van Theater de Spiegel. Fijn dat de stad Antwerpen dit mogelijk heeft gemaakt.