"We hebben geleerd om voor te lezen voor onze baby's!"
De regie Kinderopvang had een gesprek met Hilde, Lobke en Ingrid van kinderdagverblijf Nou-Nours in Wilrijk. Deze drie dames vertelden enthousiast over het traject “Interactief voorlezen” dat ze hebben gevolgd. Het ganse team van Nou-Nours volgde eerder dit jaar de opleiding, die bestond uit twee avonden, een online opvolgafspraak en een bezoek aan de opvang van de lesgever. “Het was de tijd meer dan waard”, zegt Hilde. “We hebben deelgenomen omdat we nog konden groeien in het omgaan met boeken en lezen. We hebben geleerd om voor te lezen voor onze baby’s, want dat was vroeger moeilijk. Nu hebben we de juiste instrumenten en tips om ook met onze baby’s plezier te maken met taal”, vertelt Lobke. Ontdek hier wat Nou-Nours heeft gerealiseerd!

Waarom hebben jullie met Nou-Nours deelgenomen aan het traject ‘Interactief Voorlezen’?
Hilde: “Wij hebben deelgenomen omdat we toch nog konden groeien in het omgaan met boekjes en lezen. Een andere invalshoek is altijd goed, plus deze lesgevers zijn doorleefd van boeken en voorlezen. Dit was voor ons toch nog iets anders om zo naar voorlezen en boeken te leren kijken. Het is niet zomaar voorlezen en het is niet zomaar een boek. Het is zoveel meer, het gaat erom dat we met al onze kinderen plezier beleven met taal.”
Wat is er nu anders in de opvang dan voor het traject?
Lobke: “We lazen te weinig of niet voor aan onze baby’s, dit is nu helemaal anders! Op alle rustige momenten lezen we voor. We gaan ook naar de bib in Wilrijk of Aartselaar, wel nog zonder de kinderen. We zijn aan het bekijken hoe we dit kunnen organiseren. We kiezen nu boeken in het kader van thema’s, op dit moment werken we bijvoorbeeld rond kunst. En we hebben ook het belang van versjes ontdekt, het ritmische dat we kunnen aanreiken en dit dan aangevuld met een boek. Dat is zo fijn.”
Ingrid: “Tijdens de vorming hebben we een boek voor baby’s aangekocht en daar zijn we onmiddellijk mee aan de slag gegaan. Heel wat versjes hebben we gekopieerd en geplastificeerd en hangen nu op in onze opvanglocatie, bijvoorbeeld aan de luiertafel. Zo kunnen we een 1 op 1 moment creëren tussen baby en kinderbegeleider dat versterkt wordt met ritmische taal.”
Lobke: “Vanuit de opvang moedigen we ouders aan om te lezen met hun kinderen. We enthousiasmeren onze ouders om een bezoek te brengen aan de bib. We merken dat we daar wel in slagen. In de bib is er wekelijks een moment voor ouders van jonge kinderen. Rugzakjes met 3 à 4 boeken zijn ter beschikking om te ontlenen. Het aanbod 0 tot 3 jaar leeft in de bibliotheken en is heel toegankelijk.”
Welke nieuwe actie enthousiasmeert de kinderen het meest?
Lobke: “We hangen prenten op in de gang die een link hebben met een thema of boek. Nu zijn dit bijvoorbeeld prenten van kunst en dieren mét weetjes. Ouders en kinderen kunnen samen op zoek gaan naar het boek dat erbij hoort. We bieden deze zoektocht aan, maar het is volledig vrijblijvend of ouders dit doen of niet. Ouders zien de prenten wanneer ze hun kindje komen brengen of halen. Kinderen vragen vaak aan ouders om dit samen te doen. Het leeft onder de kinderen en de ouders.”
Hilde: “We staan in de beginfase van ons nieuwe project, dat we zelf na de opleiding hebben ontwikkeld: werken met contrasten. We wisten zelf ook niet dat baby’s zo gek zijn op contrasten zoals zwart en wit. Binnen dit project hebben we een schattenmand gemaakt. Baby’s kunnen deze mand uitladen, er zitten boeken, knuffels, een toverdoos en kaarten in. Het is de bedoeling dat ze deze voorwerpen leren benoemen. We stimuleren onze baby’s zo om met taal bezig te zijn. Voor de allerkleinsten kozen we voor een gele doos, gevuld met spullen in zwart en wit. Voor de iets grotere kinderen vullen we spullen in rood, blauw en geel aan. Deze kleuren vinden onze peuters dan weer interessant.”
Lobke: “Het project met contrasten is eigenlijk een vervolg op het traject interactief lezen, want het gaat hier ook over de kijkontwikkeling. We hebben zelf nog informatie opgezocht bijkomend op wat we tijdens de opleiding hadden geleerd. Bovendien zijn we opnieuw meer aan het werken met Kamishibai. We deden dit al maar nu gebruiken we het intensiever. We hebben zelfs nieuwe platen gekocht en we ontlenen er ook in de bib. De nieuwe platen maken het aangenaam om er opnieuw mee te werken.”
Welke nieuwe actie enthousiasmeert de begeleider(s) het meest?
Lobke: “Dit verschilt van begeleider en dat is juist heel boeiend, daardoor krijgen kinderen variatie in het aanbod. Collega’s leren ook van elkaar, de ene gebruikt dit boek, de andere een ander, nieuwe boeken stimuleren. Deze maand is het thema kunst, het is vertaald naar een wereld voor kinderen van 0 tot 3 jaar. Het maakt kunst toegankelijk voor kinderen en begeleiders, want schilderijen zoals de Mona Lisa en het Laatste Avondmaal zijn vertaald naar een versie voor kinderen. We leren ook kinderen om zorgzaam om te gaan met boeken. Vroeger werden nogal wat boeken stuk gemaakt, maar nu gaan we interactief om met deze boeken. Via een boek zetten we kinderen aan tot bewegen en interactie. Als begeleider ontdek je dan ook welk boek je het leukst vindt, welke voorleesstijl, enzoverder.”
Ingrid: “Onze kinderbegeleiders kunnen ook aangeven welke boeken ze heel goed vinden. Vanuit de opvang hebben we een wenslijst met boeken, ouders kunnen met een verjaardag een cadeau kopen voor de groep. Dit is goedkoper dan 20 individuele cadeaus en de opvanglocatie kan dit nog jarenlang gebruiken.”
Wat vonden jullie zelf bijzonder tijdens het traject?
Hilde: “Je geraakt doordrongen van voorlezen, ook voor de baby’s. Door het aanbod boeken die de lesgever meebracht, hebben we veel leren kennen. Ook voor de allerkleinsten zijn er zoveel manieren om taal aan te reiken via boeken. De opleiding is heel breed, het is meer dan ‘we lezen een boek voor’. Vanuit onze opvang hebben we vooral de nadruk gelegd op ‘hoe we taal binnen brengen’. Het is veel meer dan een boek lezen, want vanuit een boek kan er zoveel. Het kan een heel verrassend traject zijn, je ontdekt dingen waar je zelf niet bij had stilgestaan.”
De voorleesweek komt eraan, doen jullie dan iets speciaals?
Hilde: “Bij ons is het altijd voorleesweek, maar we hebben wel de ambitie om ouders of grootouders in de toekomst aan te moedigen om te komen voorlezen. Maar ook dit kan het hele jaar door. Activiteiten van de bib communiceren we ook naar ouders. Heel lokaal zijn er acties in de bib en dat brengen we onder de aandacht van onze ouders, zo stimuleren we hen ook om iets speciaals te doen tijdens de voorleesweek."
Hebben jullie nog een suggestie voor een andere vorming in de opvang?
Lobke: “Muziek op schoot. In Nederland is dit al ingebed, musiceren van 0 tot 3 jaar. Je leert als kinderbegeleider om het muziekgegeven meer out of the box te brengen. Er zijn een aantal aanbieders, maar je moet er echt naar zoeken in België. Onze theatervoorstelling in de zomer was een groot succes, heel leuk. Hopelijk blijft het theater in het aanbod. Ook hier maken we ouders warm om naar Theater De Spiegel te gaan met hun kinderen.
Hartelijk dank voor dit gesprek!
Nog even dit:
Nou-Nours is een groepsopvang met 89 kinderopvangplaatsen gelegen in Wilrijk. Hilde, Lobke en Ingrid werken al jaren samen aan het pedagogische project in deze opvanglocatie.
Hilde is de verantwoordelijke van het kinderdagverblijf en houdt zich bezig met alle overkoepelende, administratieve en zakelijke opdrachten.
Ingrid is de dagdagelijkse verantwoordelijke, zij maakt alle planningen en springt ook in waar nodig.
Lobke is pedagogisch coach in huis, samen met de andere collega’s tekent ze de pedagogisch rode draad uit in de opvanglocatie.
Het traject Interactief Voorlezen wordt aangeboden door de regie Kinderopvang van de stad Antwerpen en loopt nog door tot en met 2025. Elke deelnemende opvanglocatie ontvangt een boekenpakket volgens het aantal kindplaatsen.