Klankhaven organiseert een reeks dubbelconcerten in Rataplan, met aandacht voor jonge muzikanten die zich toespitsen op vrije improvisatie en andere vormen van niet-commerciële muziek. We spraken met initiatiefnemer Diego Faes.
Hallo Diego, kan je uitleggen wat Klankhaven precies is?
“Klankhaven begon als een eenmansoperatie en groeide uit tot een vzw met vrienden, liefhebbers en vrijwilligers die meehelpen. Tijdens de coronaperiode, toen ik veel tijd had om na te denken, begon het idee te groeien. Ik huurde toen een bureau in een gebouw op de Paardenmarkt en vroeg de uitbater of hij plannen had met het aanwezige zaaltje. ‘We zijn op zoek naar iemand om er een invulling aan te geven’, zei hij. Perfect, dacht ik. Daar heb ik de eerste Klankhaven-concerten georganiseerd.”
Klankhaven focust op experimentele muziek. Waarom die keuze?
“Omdat ik er zelf al een tijdje mee bezig was en omdat ik vond dat er voor jongeren weinig kansen waren om zich te tonen. Je hebt wel Sound In Motion bijvoorbeeld, maar zij werken op een ander niveau en hebben samenwerkingen met grote cultuurhuizen. Ik vind het belangrijk dat er een plek is voor experiment en dat je bijvoorbeeld een 86-jarige saxofonist samen met een onbevangen jonge artiest laat optreden. Dat zet deuren open in je brein. Deuren die geen Instagram of TikTok open krijgt.”
Jullie ontvingen steun van de stad. Hoe hebben jullie die steun ingezet?
“Samen met Sound in Motion en Rataplan hebben we een maandelijkse concertreeks opgezet. Elke eerste donderdag van de maand programmeren we experimentele artiesten. Dat is altijd boeiend. Soms haakt een deel van het publiek af, soms zijn mensen heel enthousiast. Ze worden altijd geraakt, en dat vind ik mooi. Het laat niemand onverschillig.”
Hoe reageren artiesten op jullie kansen?
“Onlangs hadden we een dwarsfluittrio uit Litouwen te gast en ze waren diep onder de indruk van de zaal, de techniek, de ontvangst en het eten. Ik vind het belangrijk dat jonge artiesten leren wat een goede productie inhoudt. Ook hoe ze zich als artiest professioneel kunnen gedragen. Op tijd komen, de juiste foto’s voorzien, op een correcte manier omgaan met crew. Ik zie het als een soort opvoeding.”
Waar droom je nog van als Klankhaven?
“Van een eigen venue. Een plek waar we lawaai kunnen maken en waar we feesten kunnen organiseren om onze eigen inkomsten te genereren. En waar we ruimte hebben om te falen, want dat hoort bij cultureel ondernemerschap.”
