Intissar: “Ik ben heel sociaal en hou ervan om nieuwe mensen te leren kennen. Ik ging een keertje mee met mijn nichten, en ze vroegen me of ik mee op uitstap wilde. Toen is van het een het ander gekomen. Bij de meisjeswerking van SafeSpace doen we supertoffe activiteiten en uitstappen. Die zijn vaak gelinkt aan een bepaald onderwerp, bijvoorbeeld zelfzorg en -liefde.” 

Intissar: “Bij SafeSpace komen onder andere Marokkaanse jongens en meisjes samen. Dat is anders dan de gewoontes binnen onze cultuur. Maar ik ben zeer open minded, dus ik vond dat heel leuk. Bovendien vond ik bij Safe Space een veilige haven. Ik had het gevoel dat veel bespreekbaar was. Over liefde en seksualiteit kon ik vrijuit praten met andere jongens en meisjes. Dat was voor mij heel belangrijk.”

Intissar: “Het is eerder taboe in de Marokkaanse cultuur om seksualiteit te bespreken met jongens en meisjes samen. Met mijn broer gaat zo’n gesprek zeker niet. Ik heb een goede band met mijn moeder. Met haar kan ik meer bespreken. Als we samen aan tafel zitten, dan kunnen we praten over trouwen en liefde in het algemeen. Maar niet over dingen die volgens onze cultuur ‘buiten de norm’ vallen. Bijvoorbeeld dat ik biseksueel ben. Ik heb het nog niet gezegd tegen mijn ouders. Omdat ik bang ben voor hun reactie. Ik vrees dat ik mijn vriendinnen dan niet meer mag zien. Dat zou mijn vrijheid sterk beperken.” 

“Bij SafeSpace is het oké om biseksueel te zijn. Dat stelde mij enorm gerust.”

Intissar: “Via de meisjeswerking van SafeSpace had ik een meisje ontmoet waarmee ik een goede klik had. Op een bepaald moment kreeg ik gevoelens voor haar. Ik zag het niet aankomen, omdat ik nog nooit gevoelens had voor iemand. Eerst kwam de rush van de liefde. Daarna kwam een hele donkere periode, omdat de liefde niet wederzijds was. Sindsdien sta ik ook voor een groot dilemma. Moet ik ‘volgens de norm’ met een man trouwen en 2 verschillende levens lijden? Of moet ik mijn familie de waarheid zeggen, maar riskeren dat ik hen verlies? Daar worstel ik mee. 

Door de open sfeer bij SafeSpace kon ik dit gelukkig zeggen aan mijn begeleiders. Die vertelden me dat biseksualiteit geen probleem is. Ik mag zijn wie ik ben. Dat stelde mij enorm gerust. Tijdens de 1-op-1 therapie met de begeleider kan ik mijn diepere gedachten en gevoelens delen.”

Intissar: “Ja, vanaf de periode dat ik mijn seksualiteit ontdekte, begon ik meer mijn eigen keuzes te maken. Ik voelde mij steeds minder comfortabel bij de strenge religieuze verwachtingen die horen bij het moslim zijn. 

Ik rook nu bijvoorbeeld. Als moslim mag dat eigenlijk niet. En zeker niet als meisje. Dan ben je helemaal van je pad af en geen goede moslim. Meisjes worden hierin strenger beoordeeld dan jongens. Roken is misschien niet gezond, maar het is wel mijn eigen keuze. Ik begon ook meer te kiezen voor een eigen kledingstijl, in de plaats van wat mijn omgeving verwachtte.”

“Ik voel me comfortabeler als ik de hoofddoek niet meer draag.”

“Toen ik verhuisde uit de stad Antwerpen, zag ik veel autochtone Belgen en minder culturele diversiteit dan in Antwerpen. Ik schaamde me op een gegeven moment om mijn hoofddoek op en af te doen voor de schoolpoort. Klasgenoten keken ook raar als ze me buiten school zagen met een hoofddoek. En de sterkte van mijn geloof was op een bepaald moment gedaald. Door die combinatie van factoren heb ik beslist om te stoppen met het dragen van de hoofddoek. Die beslissing was simpel. Ik voel me comfortabeler in mijn omgeving als ik hem niet meer draag.”

Intissar: “Wat je omstandigheden thuis ook zijn, neem vooral de tijd om uit te zoeken wie je zelf bent. Probeer jezelf te accepteren hoe je bent, want gevoelens kan je niet kiezen. 

Trek je ook niet te veel aan van wat anderen zeggen. Er is altijd wel iemand die niet akkoord is, of die een andere mening heeft. Je moet in de eerste plaats jezelf gelukkig maken.“

*Intissar is een schuilnaam