“Ik groeide op in de bergen, omringd door natuur en dieren. In België kwam ik plots in een heel andere wereld terecht. Ik kende de taal niet en er was veel racisme. Daardoor voelde ik me niet goed op school. Mijn ouders toonden weinig begrip. Bovendien werd ik al op jonge leeftijd uitgehuwelijkt.” 

“Ik vond het een hel. Mijn man sloot me op als hij ging werken. Hij was bezitterig en jaloers. Ik mocht bijvoorbeeld niet meer met mijn broers praten zonder dat hij erbij was.

Ik vluchtte via het balkon naar mijn buurvrouw. Mijn familie vond het een grote schande dat ik wegliep en scheidde. Na mijn scheiding ging ik terug naar mijn ouders, maar ook daar voelde ik me niet gelukkig. Daarom hertrouwde ik, met iemand die lief en kalm was, dacht ik. Later bleek hij erg controlerend te zijn. Ik kreeg geen vrijheid. Als ik bijvoorbeeld naar het toilet ging, zat hij te wachten tot ik klaar was. Daarom dacht ik na over scheiden.” 

“Ik verstopte mijn emotionele pijn, maar zo schaadde ik mijn eigen gezondheid.”

“Ik leed erg onder de controle en beperkingen in mijn huwelijk. Daarnaast miste ik sociaal contact in mijn job. Die combinatie maakte me langzaam kapot. Ik kreeg een soort burn-out waardoor ik niet verder kon werken. Toch verstopte ik mijn emotionele pijn. Omdat ik een trotse vrouw ben en mijn kinderen gelukkig wilde houden. Maar zo schaadde ik mijn eigen gezondheid.”

“Ik heb nu geleerd om ook aan mezelf te denken.”

“Mijn huisarts verwees me naar de psycholoog. Die raadde me SafeSpace aan. Ik ben 3 keer tot aan de voordeur van SafeSpace gegaan, en weer naar huis. Toen ik de vierde keer voor de deur stond, kwam ik de psycholoog van SafeSpace tegen. Die heeft mij overtuigd om toch naar binnen te gaan. Tijdens het eerste gesprek met de psycholoog kon ik alleen huilen. Tijdens de gesprekken daarna ging het al beter.

SafeSpace bood me een veilige plek waar ik begrip vond en mijn verhaal kon delen. Door individuele gesprekken en groepssessies met andere vrouwen, vond ik steun en leerde ik mezelf opnieuw waardevol te vinden. Ik besefte dat ik niet de enige was die het moeilijk had. Bij SafeSpace leren we om onszelf niet weg te cijferen. We werken en denken aan onszelf, en geven veel steun en vriendschap aan elkaar.” 

“Mijn man was geschokt en verbaasd dat ik hulp zocht. Hij begreep zelf niet wat hij fout deed. Het gedrag van mijn man zal niet veranderen. Maar door de hulp van SafeSpace kan ik nu beter omgaan met mijn gezinssituatie. Ik geef nu beter mijn grenzen aan en krijg ademruimte. Daardoor wil ik niet meer scheiden van mijn man.”

“Mijn dochters en zonen moeten allemaal helpen in het huishouden.”

“Ik vind dat mijn dochters hun vrijheid niet mogen opgeven. Van mij moeten ze geen vriendje hebben of vroeg trouwen. Ik vind het ook belangrijk dat ze financieel zelfstandig zijn.

In mijn cultuur verschillen de verwachtingen bij meisjes en jongens. In mijn kindertijd mochten mijn broers gaan voetballen en ik moest helpen in de keuken. Dat vond ik niet leuk en ook niet eerlijk. En daarom zijn mijn dochters en zonen gelijk voor mij. Ze moeten allemaal helpen in het huishouden.”

“Mijn voornaamste advies: zoek hulp bij SafeSpace. Daar vind je begrip en rust. 
SafeSpace motiveert je ook om nieuwe toekomstplannen te maken. Die had ik niet meer. 
Nu droom ik om tijdens mijn volgende job met kinderen te werken, of met vrouwen die het emotioneel moeilijk hebben. Ik ben er nog niet, maar ik blijf stapjes vooruitzetten. Had ik SafeSpace maar sneller leren kennen, dan stond ik nu misschien al verder.”

*Yasmine is een schuilnaam.