Bruno Van Gils, derde generatie van de kleermakersfamilie Van Gils, ontwierp de outfits die de Belgische mannen zullen dragen tijdens de officiële events. Elk kostuum werd op maat gemaakt en past bij de stijl en de persoonlijkheid van de atleet. De voering is exclusief bedrukt met drie werken van kunstenaar Sammy Slabbinck wat een artistieke dimensie toevoegt aan de outfits, een kenmerk van Café Costume.

Bruno, CEO en Art Director: “Café Costume is in 2006 uit de grond gestampt om een merk te worden, gespecialiseerd in ‘maatwerk à la carte’. En dat dragen we hoog in het vaandel; we verkopen nog steeds geen kostuums en hemden off the rack.

Zo’n 15 jaar geleden kreeg ik de vraag om 2 Many DJ’s te kleden in maatpak voor hun optreden te Werchter. Ik ontwierp elegantly wasted outfits, en dat was spek naar mijn bek. De één na de andere artiest volgde: de gasten van Warhaus, Tamino, Mathias Schoenaerts, Luc Borremans, Dries Mertens, Bent Van Looy, Bolis Popul, Triggerfinger,… allemaal terug te vinden op onze inspiratiemuur. (lacht)”

Hoe hebben ze Café Costume gevonden voor deze opdracht?

Bruno: “Het BOIC belde me voor deze opdracht. Mijn ervaring om progressief mee te denken, sloot perfect aan bij hun opdracht. Zij wilden het conventionele pad verlaten en de olympiërs kleden in een outfit die ze daarna ook nog kunnen dragen. Met onze kostuumtechniek en ademende stoffen waren wij onmiddellijk mee.

Met een smoking-twist en gesatineerde details voegden we glamour toe aan een – toch wel gedurfd – zwart kostuum. Binnenin werkten we af met exclusieve, kunstige voeringen in het thema olympische spelen, Parijs en sport, getiteld 'In victory', 'In time' en 'In color'. Dat stelden we voor aan CEO Cédric Van Branteghem. Hij én het BOIC waren hélemaal onder de indruk.

We werkten 3 verschillende silhouetten uit [kostuum, varsity jacket en shirt met sergant jacket gedragen met sartoriale broek] voor in totaal 270 mannen – olympisch en paralympisch – tailormade voor elk van hen.”

Toen ik als 16-jarige in onze fabriek rondwandelde, keek ik vaak naar een heel grote foto van Olivier Strelli die - in die tijd - de atleten voor de Olympische Spelen kleedde. En nu, na zoveel jaren, doe ik het zelf. Te gek!

Wat een opdracht. Met deadlines, uiteraard.

Bruno: “Met 18 jaar ervaring dacht ik: we-can-do-this. Ik ben ooit het hoofdpodium van Werchter opgelopen met kostuums voor de Dewaele Brothers, een kwartier voor hun optreden. (lacht) Ik vlieg nu van Milaan naar Marokko naar Ibiza want de andere opdrachten blijven ook binnenkomen. Het lukt ons, dank zij de medewerking van het hele Café Costume team, dat deze opdracht mee opvangt. 

Maar niet te ontkennen, er is stress. We willen zo graag dat alles goed loopt en we willen alles kunnen voorzien. Niet makkelijk wanneer je weet dat we pas in juni de geselecteerde atleten kenden; we namen kledingmaten van atleten online op. Begin juli hoorden we dat de Red Lions in de selectie zaten [‘Hebben we hun maten al? Ja. Oef!’]. Normaal gezien zijn er vier weken nodig om een kostuum-op-maat te leveren.

We realiseren deze opdracht samen met 30 medewerkers. 80 pakken zijn al geleverd. De pakken voor de paralympiërs mogen later geleverd worden. Nog 60 pakken te gaan. Die worden op transport gezet naar Parijs. Want weet je dat we het Olympisch dorp niet binnen mogen?”

Wat me echt blij maakt? Dat is de reactie van elke atleet, wanneer we hem zijn kostuum bezorgen: "Dit is zo nieuw, zo anders, zo draagbaar. Dit past echt zo bij mij."

Wat betekent deze opdracht voor Café Costume?

Bruno: “Vandaag is het voor een modemerk zeer belangrijk om gezien te worden. Café Costume is actief in een nichemarkt en moet zich kunnen onderscheiden van de concurrentie. Onze klant is daarbij ons grootste reclamebord, er bestaat geen betere manier om in the picture te staan. Zeker wanneer onze ontwerpen door bekende mensen worden gedragen. Daardoor bouwen we credibiliteit op en ontstaan er nieuwe opportuniteiten. Sinds het tekenen van het contract met BOIC, rollen er bij ons al aanvragen van voetbalclubs en hotels binnen. Dat is de mooiste erkenning van ons werk, toch?”

En voor jou?

Bruno: “Ik besef nog maar eens dat dit genre opdrachten echt mijn ding is. Het is dat ander soort pak ontwerpen, dat op het lijf gegoten zit én toont hoe de persoon in kwestie in het leven staat. Dat is mijn dada geworden, ja.”

We wensen Café Costume veel succes in Parijs, Bruno. En kijken, hoor!