In de 15de eeuw verrijst de eerste stenen kerk. We zijn in de periode van de gotiek. De vierkante toren met het spitsboograam, maar ook de spitse bogen rond het koor en in de ramen van de dwarsbeuk zijn typisch gotisch. Let op de vorm van het gebouw: een kruis.

Je zou kunnen stellen dat de huidige kerk is gegroeid vanuit de kerk uit ongeveer 1622, een kerk zonder toren. De toren kwam er pas in 1738. Na bombardementen van de Tweede Wereldoorlog werd de kerk nogmaals volledig heropgebouwd in 1952.

Het interieur is vrij sober, er is slechts een neogotische omlijsting van de plafonds. Het hoogaltaar van Passchier (1645) is getooid met een schilderij uit de school van Quellin, de bekende Antwerpse school van barokschilders. Let in de kruisbeuk op de eikenhouten biechtstoelen (1680) met de sierlijke engelen. De schitterende preekstoel is van de hand van Cornelius Struyf (1725). Na de bominslag van 1944 hebben de brokstukken meer dan 50 jaar op de kerkzolder gelegen, tot de restauratie.

Ook de 20ste eeuw drukt zijn stempel op de kerk. Art deco vinden we terug in de kapitelen van de pilaren en in het smeedijzeren hek van de zijaltaren. De kerk wordt bovendien verrijkt met 20 glasramen van onder andere de befaamde glazeniers Stalins, Huet en Joris Van Den Broeck.