Het ontwerp was van de architecten Gorlé en Frissen. Het interieur werd verzorgd door de Merksemse binnenhuisarchitect Jan Van Puyvelde. Door zijn samenwerking met Kunstwerkstede De Coene, was zijn werk zo revolutionair dat het tot ver over de landsgrenzen bekend werd. Het ontwerp van zowel de buitenschil als het interieur werd in die tijd echter niet door iedereen gesmaakt. Sommigen vonden het gebouw te modern en te licht. Een sierlijke, klassieke, bombastische en donkere architectuur was destijds dan ook de norm voor openbare gebouwen.

Voor de afwerking van het interieur werd ontzettend veel hout gebruikt, maar er werd slechts gewerkt met twee soorten: Rio palissander en Moulmein teak. Het zijn bijzondere, edele houtsoorten die je nu niet meer kan krijgen voor interieurtoepassingen.

De firma De Coene kreeg internationale faam met de productie van kwalitatieve houten Art Deco meubelen. De firma verzorgde het interieur voor onder andere het Résidence Palace in Brussel, de inrichting en afwerking van conferentiezalen van het Unesco-gebouw in Parijs en ook het bureau van koning Leopold III, dat de beroemde architect Van de Velde ontwierp.  Dat het districtshuis van Merksem een onderdeel is van hun palmares, is zeer bijzonder.

Het interieur van het districtshuis dient daarom ook vaak als decor voor allerlei fotoshoots, televisieseries en zelfs een Hollywoodfilm. Niemand minder dan Sharon Stone nam hier een scène op, waarin de raad- en trouwzaal het hoofdkwartier van de ‘United Nations’ vormen.

Ook in afleveringen van 'Wat als', een videoclip van Triggerfinger en weldra in de langspeelfilm 'De Collega's 2.0' kan u het districtshuis bewonderen.