“Vorig jaar september startte ik met mijn opleiding in Gent. Ik had al mijn sportproeven afgewerkt en begon terug in mijn vrije tijd te sporten. Dit bleek niet zo’n goed idee (lacht). Tijdens mijn eerste match voetbal scheurde ik mijn kruisbanden. Daardoor moest ik mijn opleiding stopzetten. Ik werd geopereerd en moest zes maanden revalideren. In die zes maanden mocht ik met de logistieke dienst in Gent meedraaien op dagdienst. Na mijn revalidatie kon ik enkel op de auto’s zitten waarvan ik alle examens had gedaan en dat was niet veel: enkel de signalisatiewagen en de materiaalwagen.

In september 2022 startte ik met de vrijwilligers om de rest van mijn brandweeropleiding af te werken. Op dat moment duurde dat nog twee jaar. Tot ik plots werd gebeld door één van de officieren in Gent. Hij zat toevallig in een vergadering met een paar kapiteins van Antwerpen. Mijn kapitein vroeg aan hen wanneer er in Antwerpen een nieuwe lichting begon. “Volgende week.” Alles is dan in een stroomversnelling geraakt: dinsdag zat ik in de kazerne in Gent en de maandag daarna kon ik starten in Antwerpen. Praktisch gezien was dit geen probleem want ik woon zelf in Antwerpen. Dat was heel goed nieuws want dan ging mijn opleiding sneller gedaan zijn. Wat ik op twee jaar moest doen, kon op zes maanden, een immens verschil. Ik ben de mensen die dit geregeld hebben ontzettend dankbaar, want het is de eerste keer dat zoiets gebeurt. 

Zo vader zo zoon

Voor veel kinderen is het een droom om brandweerman te worden. Ik denk dat mijn droom eerder profvoetballer was, maar met ouder te worden, besefte ik dat brandweerman een ideale job is. Ik zou niets anders meer willen doen. Ik denk ook wel dat mijn papa een invloed heeft gespeeld. Mijn papa werkt al 23 jaar bij Brandweer Zone Antwerpen en startte in mijn geboortejaar, in 1999. Ik zou het heel tof vinden, moest ik ooit met ons papa in ploeg zitten. Gelukkig kunnen we thuis ook veel over de brandweer babbelen. Hij heeft al veel zware interventies gehad, maar als ik die ga meemaken gaat het goed zijn dat ik kan terugvallen op mijn vader.

(lees verder onder de foto)

Rekrutenopleiding

Onze opleiding begint met omgaan met adembescherming*. Het is belangrijk dat je daar goed mee overweg kan voor je een brand binnen gaat. De eerste keer dat we een persluchtfles aanhadden, was die bij iedereen op vijftien à twintig minuten leeg. Nu kan je daar toch veertig minuten mee werken. De gewenning aan ademlucht is heel belangrijk. Ook sporten we veel want fysiek moeten we tiptop in orde zijn. Het sporten is altijd super plezant zeker als het groepssporten zijn. Dan wil iedereen uiteraard winnen! Als rekruut hebben we een heel breed takenpakket en de opleiding heeft heel veel verschillende opdrachten. Je leert hoe je in de praktijk met iets omgaat, maar theoretisch komt er ook veel bij kijken. Zo leren we onder andere technische hulpverlening, hoe we met slachtoffers moeten omgaan en aflegtechnieken**. Als een onderofficier zegt dat we tijdens een interventie een complexe afleg doen dan moet iedereen weten wat die moet doen. Met die aflegtechnieken zijn we veel bezig geweest. Ook straalpijptechnieken, de manier waarop je een brand blust, hebben we vaak gezien. Het is natuurlijk belangrijk dat alles er echt in zit zodat je in the heat of the moment direct weet wat je taken zijn.

Ups and downs

De opleiding ging heel goed. We hebben een sterke groep en iedereen helpt elkaar. Iedereen wil dat we allemaal slagen en niemand wordt aan zijn lot overgelaten. Iets dat mij echt gaat bijblijven, zijn de dagen dat er sneeuw lag. Die waren echt heel plezant. Ik ben de jongste van de groep maar toen er sneeuw lag, leek iedereen terug een klein kind (lacht). We waren op vrije momenten met sneeuwballen aan het gooien, aan het lachen en zwanzen. Voor mij was ook de eerste keer brand heel speciaal. In mijn opleiding in Gent was ik daar niet aan toegekomen. Moeilijke momenten waren er niet direct, al vind ik het redden van dieren wel lastig. Als een dier in nood is, kan je daar niets aan uitleggen, maar tegen menselijke slachtoffers kan je nog praten. Ik denk dat die moeilijke momenten misschien wel gaan komen wanneer dat we gaan meedraaien in ploeg. Dan gaat het pas voor echt zijn!

(lees verder onder de foto)

Zin in Gent

Nu kijk ik er vooral naar uit om naar Gent te gaan om dan effectief in ploeg te zitten. De eerste shift op een autopomp gaat echt speciaal zijn. Je bouwt een band op met je nieuwe rekrutenlichting en het is jammer dat ik hen minder ga zien, maar ik kijk er ook naar uit om de mensen van Gent terug te zien. Eindelijk op de autopomp en in ploeg, dat is toch waarvoor ik bij de brandweer ben gekomen. Dan ben ik eindelijk een volwaardig brandweerman!”

--

* Pompiers dragen allemaal ademluchtflessen zodat zij op plekken met vervuilde lucht zoals bij een brand, toch nog kunnen ademen en hun werk doen. Deze flessen zijn gevuld met perslucht en niet met zuurstof zoals velen denken. De perslucht wordt ingeademd met behulp van een masker, een kap of een ander geschikt ademhalingsapparaat. 

** Bij een brand zijn de taken tussen de manschappen strikt verdeeld. Op die manier ligt al het materiaal om te blussen (o.a. slangen, verdeelstukken) heel snel klaar, zonder dat er veel overleg nodig is. Door deze aflegtechnieken gaat ook het vorderen en blussen erg vlot