Atlas is nu een jaar oud en verblijft al sinds dat hij kleine pup is bij Maxime en Marieke. Ze besloten destijds dat ze zich graag voor een goed doel willen inzetten. Na een nieuwsitem over pleeggezinnen voor blindengeleidehonden waagden ze de sprong: ‘We waren er al lang over bezig’, vertelt Marieke. ‘We hoorden dat de wachttijd voor een nieuwe hond voor een blinde persoon tot wel vijf jaar is. En dit was echt wel ons ding. We zijn verzot op labradors en hebben er thuis ook al één.’ Na een grondige screening, die bestond uit infosessies, gesprekken, huisbezoeken en trainingen, werd het koppel goedgekeurd als pleeggezin. Dat betekent dat zij instaan voor de opvang en basisopvoeding van de hond. Ze zorgen er vooral voor dat die gesocialiseerd wordt en alledaagse zaken zoals het huishouden, winkelen en met de auto of het openbaar vervoer reizen normaal vindt.

(lees verder onder de foto)

Een warm nest

‘Vanaf acht weken begint het eigenlijk al. Dan is het meteen elke week een training met een privétrainer.’ Maxime en Marieke hadden al een andere hond, Lana, waarmee het natuurlijk ook moest klikken: ‘Dat gaat met ups en downs, zoals met kinderen’, lacht Marieke. ‘Het is een grote verantwoordelijkheid die je krijgt en je moet je levensstijl aanpassen. Atlas mag bijvoorbeeld maar drie uur alleen zijn, dat is wel wat plannen. Ons sociaal leven is meer in shiften nu, maar we hebben heel veel geluk. Onze omgeving, buren en familie springen wel eens in. Ook onze vrienden zijn heel begripvol, ze komen naar ons toe of we gaan wandelen zodat we de hond kunnen meenemen. Op het werk supporteren ze voor de mijlpalen die Atlas bereikt. Het is hartverwarmend om te zien hoe iedereen meeleeft.’

Afgeven met een gouden randje

Het leukste aan het traject vinden Maxime en Marieke dat ze enorm veel bijleren over honden opvoeden, anderzijds dat ze bewustwording creëren: ‘We worden heel vaak aangesproken door mensen. We proberen ook echt de tijd te nemen om uit te leggen wat we doen en waar het voor staat.’ Plots wordt ook des te meer duidelijk hoeveel ongemakken iemand met een handicap kan ervaren. Zo is er vaak geen lift op de plekken waar ze komen of ligt er rommel op de grond. ‘En het is een labrador. Labradors eten dat allemaal op’, lacht Maxime. 

‘Je weet wel waarvoor je het doet. Je bent er anderhalf jaar intensief mee bezig en het gaat hartzeer geven om hem terug af te staan. Dat gaat pijn doen en er gaan ongetwijfeld tranen zijn', zegt Maxime. ‘Dus wat is het moeilijkste aan het hele project? Enerzijds ben je je flexibiliteit en vrijheid een beetje kwijt, maar anderzijds weet je ook waarom.’ ‘Het is afgeven,’ pikt Marieke in, ‘maar het is afgeven met een gouden randje. Soms vragen mensen of we niet stiekem hopen dat hij wordt afgekeurd. Maar nee, want hij doet het zo graag. Wanneer we het druk hebben en hij is al te lang niet aan het werken, gaat hij zelf aan de deur zitten van: ‘Nu moet je mij meenemen’. Je ziet dat hij het graag doet, dus je wil gewoon dat hij zo ver mogelijk geraakt.’

Zelfvertrouwen is zijn grootste troef

De trainer van Maxime en Marieke waarschuwde hen al voor het feit dat zulke honden erg intelligent en inventief zijn. ‘Dit is niet je typische sloef van een labrador. En dat hebben we gemerkt. Hij leert erg snel bij.’ vertelt Marieke. Zo had Atlas zichzelf geleerd hoe hij zijn ren thuis moest openen en ging hij op avontuur door het huis. ‘Je wil hem daarvoor niet straffen. Onze andere hond mag de trap niet op, maar in de toekomst moet Atlas dat initiatief wél zelf kunnen nemen voor een blinde persoon. Dus dat wil je hem niet afnemen. Hij staat dan wel hevig naar trappen toe, maar dat zelfvertrouwen is ook zijn grootste troef,’ vertelt Maxime. ‘Dat én schattig zijn.’ lacht Marieke.

Dopjesactie

Het Belgisch Centrum voor Geleidehonden organiseert de opleiding van Atlas. Daar hangt ook een stevig prijskaartje aan vast. ‘Wij zelf hebben daar weinig kosten aan,’ vertelt Marieke, ‘We kopen trainingssnoepjes of betalen het openbaar vervoer wanneer we dat nemen, maar dierenartskosten, eten en medische onderzoeken wordt allemaal door de organisatie betaald.’ 

Een hond opleiden kost ongeveer 43.500 euro. De overheid komt daarin zo’n 28.000 euro tegemoet, maar alle erkende scholen voor blindengeleidehonden in België leveren hun honden gratis af aan de geleidehondgebruiker. Het overige bedrag komt dus uit giften, nalatenschappen en acties. De bekendste is de dopjesactie: Vorig jaar werden 280 ton dopjes ingezameld, waarmee 2 blindengeleidehonden gefinancierd konden worden!

(lees verder onder de foto)

Een nieuw hoofdstuk

Nu Atlas geslaagd is voor zijn evaluaties en medische onderzoeken gaat hij terug naar de organisatie. Daar wordt hij zes tot acht maanden opgeleid voor het echte blindengeleidewerk. Als hij daarvoor slaagt, wordt gekeken met wie ze hem kunnen matchen. Dan volgen opnieuw een paar intensieve weken: Zijn kandidaat-eigenaar wordt uitgenodigd om twee weken in het centrum te verblijven en een opleiding te volgen samen met Atlas. Vervolgens gaat Atlas eens mee naar huis en komen de instructeurs van het centrum langs om samen te trainen in de thuisomgeving van de persoon. Hopelijk verloopt dat vlot voor Atlas, want ongeveer de helft van de honden slaagt niet voor de opleiding tot blindengeleidehond. Als dat gebeurt, wordt er gekeken of de hond ergens anders aan de slag kan, bijvoorbeeld als therapiehond.

Meer dan een hond

‘Het is echt wel meer dan een hond,’ verzekert Marieke. ‘Het is een buddy van een blinde persoon, het zijn zijn ogen.’ Wat Maxime en Marieke ook nog graag meegeven is dat het belangrijk is om de honden geen aandacht te geven wanneer ze aan het werk zijn. ‘Niet aaien en geen aandacht geven aan de honden, dat vinden mensen heel moeilijk’, vertelt Maxime.

Het liefst van al wensen Marieke en Maxime Atlas een goede gezondheid en een vlot einde van zijn traject toe: ‘Dat hij effectief mag afstuderen als blindengeleidehond is eigenlijk de grootste wens die we voor hem hebben.’

Bij Brandweer Zone Antwerpen wensen we hen alvast erg veel succes toe! Ben jij ook benieuwd hoe het verder gaat met Atlas? Geen zorgen: zijn avonturen kan je volgen via zijn Instagram-pagina @bcgpuppy_atlas!