Ikram Rahou (vrijwilliger): “Mobile School zorgt ervoor dat jongeren zich amuseren en dat ze iets bijleren. Dat kan met raadsels, opdrachtjes of spelletjes. Wij spreken kinderen en jongeren op de pleinen aan om mee te doen. Daarbij spelen we in op iemands karakter. Is een jongere bijvoorbeeld heel actief, dan steken we er wat competitie in.”

Egbert Appiah (vrijwilliger): “Het kan gaan over wiskunde, taal of acteren, maar ook over persoonlijke thema’s zoals hygiëne. Er is ook een spiegel bij de Mobile School, waarmee je je gevoelens kan leren uitdrukken en leert welke verschillende gevoelens er zijn.”

Ikram: “Bepaalde opdrachten zeggen heel veel over de leefwereld van de jongeren. Afhankelijk van wat ze vertellen, kom je te weten in welke omgeving ze leven of met wat ze zich bezighouden.”

Priscille Kakikumba (vrijwilliger): “Als we op een plein staan, wachten kinderen eerst nog wat af. Wie zet de eerste stap? Wat wel helpt, is dat er kinderen bij zijn die lid zijn van City Pirates. Dat maakt de stap veel kleiner.”

Aanwezig op de pleintjes

Egbert: “Onze club gebruikt sport als middel om kinderen en jongeren te betrekken, niet als einddoel. We helpen jongeren in een maatschappelijk kwetsbare situatie een uitweg te vinden. Op een speelse manier komen we te weten wat er speelt en daarmee gaan we aan de slag.”

Ikram: “De visie van Mobile School heeft heel veel gemeen met die van City Pirates: jongeren bereiken en er zijn voor hen, naar hen luisteren. Maar ook gewoon ervoor zorgen dat ze zich amuseren. En meebouwen aan hun toekomst.”

Michiel De Visschere (algemeen directeur): “Door het voetbal maken we connectie met jongeren. We willen hen zien groeien, hun talenten zien ontplooien en hun toekomst in handen nemen. We willen een antwoord bieden op kansarmoede of op bepaalde vooroordelen. Door aanwezig te zijn op de pleintjes, zijn we heel bereikbaar voor de jongeren in de wijk.”

Maatschappij vooruithelpen

Egbert: “Waarom ik dit doe? Ik sta al van mijn 15 op speelpleinen en ik ben nog altijd bezig jongeren te helpen en te begeleiden. Dat ik aan hun ontwikkeling kan bijdragen, geeft me voldoening.”

Priscille: “Als je eenmaal de smaak te pakken hebt, dan wordt dit gewoon een verslaving. Op mijn manier wil ik de maatschappij mee vooruithelpen.”

Ikram: “Werken met mensen, dat moet je graag doen. En ik doe het heel graag, want ik voel dat ik mijn steentje kan bijdragen. Hier voel ik me goed, want ik word omringd door positieve mensen. En ik kan nog veel leren van de jongeren, bijvoorbeeld van hun zelfstandigheid.”