“Sorry voor de rommel, we zijn net terug van paaskamp,” verontschuldigt Fettah zich. Het is lekker gezellig in de lokalen van Kras Jeugdwerk in de Patriottenstraat in Berchem. Slaapzakken, ontbijtspullen en spelletjes moeten nog terug op hun plaats gezet worden. “Met 33 kinderen zijn we vier dagen naar het Zilvermeer in Mol geweest. Het was heel fijn.”

Fettah is al zeven jaar jeugdwerker bij Kras, waar hij kinderen en jongeren uit kwetsbare gezinnen begeleidt en leuke activiteiten voor de buurt organiseert. “Ik was niet gemaakt voor school. Ik was een buitenmens, altijd op zoek naar avontuur. Ik heb mijn middelbaar niet afgemaakt. Maar dankzij een LDE-contract – voor mensen die moeilijk werk vinden – kreeg ik de kans om bij Kras aan de slag te gaan. Ik deed hier al vrijwilligerswerk, net als bij de jeugddienst van Berchem. Intussen heb ik al twee jaar een vast contract.”

“Waarom ik jeugdwerker ben geworden? Ik heb het gevoel dat ik jong blijf en dat ik iets beteken. En het doet me denken aan vroeger, toen ik als kind hier kwam. Worstjes bakken, ‘buske stamp’, fietsen en zoldervoetbal… Ik heb hier alleen maar mooie herinneringen.”

Al zijn hele leven woont Fettah om de hoek van Kras, aan het De Villegaspark. De hele buurt kent hem. “Ik ben hier opgegroeid en wil hier nooit meer weg. Met een paar gasten uit de buurt heb ik zelfs een voetbalclub opgericht: Club Villegas, inclusief truitjes en een sponsor. In onze competitie staan we laatste, maar in de fairplay-ranking staan we op één.”

“Een paar jaar geleden hing mijn foto in het groot over de hele stad, in een campagne van stad Antwerpen. Maanden later sprak een meisje me aan op straat. Ze had me herkend van de affiches. Ze vroeg of ik mee tot bij haar thuis wilde stappen, omdat ze zich niet veilig voelde. Dat geeft me een goed gevoel. Het is fijn dat ik een vertrouwenspersoon kan zijn voor anderen.”