Bert woont in Wilrijk en werkt er ook. Op de campus 3 Eiken van de Universiteit Antwerpen verricht hij als oogheelkundige onderzoek naar kunstmatig hoornvlies. Dat kweekt hij met zijn team in een labo op basis van gelatine en zetmeel. 

“Met dit kunstmatig hoornvlies kunnen we wereldwijd heel wat personen helpen die door een hoornvliesaandoening troebel zicht ontwikkelen of zelfs blind worden”, legt Bert uit. “Tegelijkertijd maken we ruimte vrij voor transplantaties met menselijk hoornvlies bij andere patiënten.” 

De PhD-cup is een wedstrijd voor jonge wetenschappers. Zij verdedigen hun onderzoek via een zogenaamde ‘pitch’: een korte uitleg van een drietal minuten. “Dat is een hele uitdaging omdat je als wetenschapper snel vervalt in heel moeilijke academische termen”, vertelt Bert. 

Een raam als oog

“Samen met de andere kandidaten leerde ik hoe je je onderzoek aantrekkelijk kan presenteren voor een breed publiek. Je moet vooral een simpele vergelijking zoeken waarmee je iedereen mee 
krijgt.” 

Bert slaagde daarin door in zijn pitch het menselijk hoornvlies te vergelijken met een raam. “Als je dat aan de binnenkant beschadigt met een schuurpapiertje, dan kan je ook niet meer naar buitenkijken. Dat is in een notendop de problematiek die ik onderzoek.”

Universiteit van Vlaanderen

Dankzij zijn overwinning in de PhD-Cup mag Bert zijn verhaal nu ook brengen bij de Universiteit van Vlaanderen. Topwetenschappers geven op die website een antwoord op de meest uiteenlopende 
vragen. “Het is een populair kanaal met heuse TED-talks. Fantastisch dat ik daar ook mijn onderzoek mag toelichten.”