Het woonweefsel van Antwerpen Linkeroever kwam in de periode van wederopbouw volgens een plan uit 1934 volstrekt planmatig tot stand. Oorspronkelijk werd voorzien in een satellietstad van 150.000 inwoners maar momenteel wonen er slechts om en bij de 15.000 personen.

Na het uitleggen van een raamwerk van wegen werden de sectoren die op die manier ontstonden, op verschillende tijdstippen en met wisselend succes ingevuld. Antwerpen Linkeroever heeft geen gelijkmatige of evenwichtige groei gekend. Er zijn nog steeds heel wat lege plekken. Sectoren zijn volledig los van elkaar tot ontwikkeling gekomen en het enige wat samenhang gaf was het raamwerk van wegen en het gemeenschappelijk gegeven van een recreatief Scheldemilieu.

Bij de prille start aan het eind van de jaren ‘30 van vorige eeuw werd de opbouw bruusk onderbroken door het oorlogsgeweld om pas rond 1950 goed op gang te komen. Linkeroever kende een ware bloei aan het eind van de jaren ’50 en gedurende de ganse jaren ’60 van vorige eeuw die eindigde met de realisatie van de Europawijk. Vervolgens ging de bouwwoede liggen om aan het eind van de jaren ‘70 weer op te flakkeren met een aantal nieuwe, vooral particuliere initiatieven. Nadien kende de bouwactiviteiten bij momenten nog een opflakkering met een occasionele opvulling van het bestaande weefsel. Deze heropleving duurt vandaag de dag nog steeds voort.

De sector Galgenweel werd pas laat ontwikkeld omdat in deze sector ten tijde van de opmaak van het aanlegplan uit 1936, opgemaakt door de intercommunale Maatschappij voor de Linker Scheldeoever, de IMALSO, nog het voormalige kopstation Land van Waas werd gesitueerd. Reizigers uit Oost- en West-Vlaanderen moesten hier overstappen op een veerdienst om Rechteroever te bereiken. Met de komst van de Kennedytunnel werd dit station overbodig en verdween het dan ook.

Linkeroever kent ongeveer drie gelijke delen waarbij het noordelijke deel zich oriënteert op het Sint-Annastrand en de expresweg en het zuidelijke deel op de Blancefloerlaan, het voormalige kopstation en de voetgangerstunnel. De ontwikkeling van het zuidelijke deel valt meer terug op een bestaand nederzettingspatroon. De bebouwing is er kleinschaliger van opzet met een meer gesloten blokstructuur dan in de overige delen.

Linkeroever werd hoofdzakelijk opgebouwd rond de uitgangspunten van de wijkgedachte, het recreatief groen en de scheiding van verkeersstromen.