2060 is samen met Oud-Borgerhout de dichtst bevolkte wijk van Antwerpen. Door huizen om te vormen in kleinere woningen stijgt de densiteit (aantal huishoudens) nog meer en verhoogt dit de druk op het perceel, het bouwblok en de wijk. Op schaal van het perceel kan het opdelen zorgen voor een lagere beeldkwaliteit van het gebouw omdat de gevel teveel moet aangepast worden en een verlaging van de woonkwaliteit. Op schaal van het bouwblok kan een densiteitsverhoging het binnengebied onder druk zetten. Huizen hebben vaak een gelijkaardige functieopbouw: de leefruimtes op het gelijkvloers en de slaapkamers op de verdiepingen. Bij appartementen daarentegen wordt er op iedere bouwlaag dag en nacht geleefd. Het bouwbloksysteem en het straatbeeld geraakt uit evenwicht. Op schaal van de wijk zorgt dit voor een verhoging van de densiteit en een bijkomende druk op de straten, pleinen, groene ruimten, mobiliteit, gemeenschapsvoorzieningen,…

Omwille van deze redenen wordt opdelen van eengezinswoningen in appartementen sterk ontmoedigd. Huizen die tot op vandaag huis zijn gebleven verdienen het om dit ook in de toekomst te blijven en worden via dit RUP beschermd. Ze trekken een specifieke bevolkingsgroep aan en zijn dus van belang om de sociale mix te verzekeren op wijkniveau.

Voor (ver)nieuwbouwprojecten van appartementen wordt er geen verdeelsleutel van woninggrootte en -type opgelegd omdat er reeds op de verschillende beleidsniveaus hierover regels bestaan maar ook ten behoeve van de flexibiliteit en duurzaamheid van dit RUP. Niet alle woningtypes zijn overal even wenselijk. Het is daarom belangrijk dat de stad individueel op niveau van de bouwaanvraag kan oordelen over de wenselijkheid van bepaalde woningtypes. Deze aftoetsing gebeurt op basis van harmonie en draagkracht van het perceel, het bouwblok en de wijk zoals hierboven beschreven.

links: te beschermen eengezinswoning zoals gedefinieerd in de bouwcode
rechts: te beschermen eengezinswoning zoals gedefinieerd in RUP 206