Het projectgebied kan in verschillende zones ingedeeld worden: de groene oeverstrook tussen Schelde en Sluisstraat-Oosterweelsteenweg; de minerale (verharde) zone van de droogdokken langs het Kattendijkdok; het tussengebied tussen groene en minerale zone en tenslotte het Belvédère aan de Kattendijksluis.

1 Belvédère

Het zuidwestelijk uiteinde van het projectgebied bestaat uit een verhoogd mineraal platform met uitzicht op de nieuwe Kattendijksluis en de volledige Antwerpse rede. De kaaimuur aan deze zijde van de sluis bestaat uit damplanken. Vandaag wordt deze plek vooral gebruikt voor informele activiteiten zoals barbecues, tangolessen of gewoon als plek voor sociale bijeenkomsten. Deze plek vormt een ruimtelijk geheel met de Kattendijksluis en –rolbrug, de bijhorende beschermde sluiswachtershuisjes, en het Limaplein met de Shop en de Montevideopakhuizen aan de overkant.

2 Groene oeverstrook

In dit braakliggend gebied tussen Schelde en Sluisstraat – Oosterweelsteenweg waren vroeger industriële activiteiten gevestigd. Langs het water bevindt zich de waterkering in de vorm van een begroeide dijk met dienstpad. De oever tussen dijk en Schelde ontwikkelde zich onder invloed van de getijden tot slikken en (gedeeltelijk) schorren. Twee aanmeerpieren in de sluismond en een aantal aanmeerpalen worden gebruikt door boten die wachten om de Royerssluis of de haven binnen te varen. In dit gebied bevinden zich een aantal opmerkelijke gebouwen zoals het Pompstation Royerssluis en de beschermde sluismeesterswoning.

3 Tussengebied

Het tussengebied ligt tussen Sluisstraat – Oosterweelsteenweg en Droogdokkenweg in en is gedeeltelijk bebouwd en verhard. Behalve de hangars van Algemene Werkhuizen Noord (AWN), die voor de scheepsherstellingen in gebruik zijn, bevinden zich een aantal kleinere pakhuizen die momenteel door vzw’s worden gebruikt.

4 Minerale zone

De minerale zone is het gebied tussen Droogdokkenweg en het Kattendijkdok, waar de beschermde droogdokken (genummerd van 1 tot 6 en van 8 tot 10) gelegen zijn. Deze droogdokken werden in verschillende fasen tussen 1863 en 1931 gebouwd en zijn nog steeds in gebruik voor de bouw en reparatie van kleinere boten. Samen met het publiek domein van kasseien en blauwe hardsteen, vormen de droogdokken een indrukwekkend pré-industrieel landschap, een getuige van het rijke havenverleden van de plek. Rond de droogdokken bevinden zich ook nog een aantal waardevolle gebouwen zoals het pomphuis van 1895, het pomphuis van 1930, de voormalige pompen droogdokmeesterswoning en sommige gebouwdelen en loodsen van Algemeen Werkhuis Noord.

 
Fotoreportage